Вежавіца
Вежаві́ца[3][4] (Turritis) — род кветкавых раслін сямейства Капуставыя (Brassicaceae). Налічвае 3 віды, пашыраныя ў Еўропе і горных раёнах Афрыкі.
Вежавіца | |||||||||||||||
Вежавіца гладкая (Turritis glabra) | |||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
прамежныя рангі
| |||||||||||||||
Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||
Turritis L. | |||||||||||||||
Тыпавы від | |||||||||||||||
Віды | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
|
Батанічнае апісанне
правіцьАднагадовыя травяністыя расліны з прамастойнымі сцёбламі вышынёй да 1,4 м. Прыкаранёвае лісце ланцэтнае, сцябловае авальна-ланцэтнае і ахоплівае сцябло. Кветкі дробныя, жаўтавата-белага колеру, сабраныя ў гронкападобныя суквецці. Плод — стручок.
Лекавыя і кармавыя расліны. Растуць на сухіх пустках, пустках, у ярах, на высечках і ўзлесках.
Віды
правіцьЗноскі
- ↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
- ↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
- ↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 134. — 160 с. — 2 350 экз.
- ↑ а б Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 1. Ааліты — Гасцінец / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 575 с., іл. — 10 000 экз.
Літаратура
правіць- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 4. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 4). — С. 59.
- Вежавіца // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 1. Ааліты — Гасцінец / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 575 с., іл. — 10 000 экз. — С. 429.
Спасылкі
правіцьВежавіца на Вікісховішчы |