Газіз Ніязавіч Дугашаў

Газіз Ніязавіч Дуга́шаў (20 снежня 1917, г. Алматы, Казахстан — 13 красавіка 2008) — дырыжор. Народны артыст Казахскай ССР (1957). Дзяржаўная прэмія Казахстана імя К. Байсеітавай (1972).

Газіз Ніязавіч Дугашаў
Дата нараджэння	7 (20) снежня 1917 ці 1917
Месца нараджэння	Алматы, Верненскі павет[d], Сямірэчанская вобласць, Туркестанскае генерал-губернатарства
Дата смерці	13 красавіка 2008(2008-04-13) ці 2008
Месца смерці	Масква, Расія
Месца пахавання	Хаванскія могілкі[d]
Краіна	СССР
Альма-матар	Казахская нацыянальная кансерваторыя імя Курмангазы
Месца працы	Нацыянальны акадэмічны Вялікі тэатр оперы і балета Рэспублікі Беларусь
Музычная дзейнасць
Педагог	Nikolai Anosov[d]
Прафесіі	дырыжор, музычны педагог
Грамадская дзейнасць
Партыя	КПСС
Узнагароды

Біяграфія

Нарадзіўся ва ўйгурскай сям’і 20 снежня 1917 года ў Алма-Аце.

У 1939 годзе пасля заканчэння Алма-Ацінскага музычнага вучылішча па класе скрыпкі ў прафесара Лесмана працаваў у сімфанічным аркестры Казахскай філармоніі, а затым — ва Уйгурскім тэатры.

У 1936 годзе ўдзельнічаў у Першай дэкадзе казахскага мастацтва ў Маскве.

Ваяваў пад Масквой у 35-й Сталінскай брыгадзе, у снежні 1941 года быў паранены. Узнагароджаны медалём «За баявыя заслугі» і Ордэнам Айчыннай вайны.

У 1948—1951 гадах вучыўся ў Маскоўскай кансерваторыі, у 1957 годзе скончыў экстэрнам Алма-Ацінскую кансерваторыю.

У 1944—1948 гадах — дырыжор, у 1956—1959 — галоўны дырыжор, у 1969—1976 — дырэктар і мастацкі кіраўнік Казахскага тэатра оперы і балета. Пры ім былі пастаўлены многія балеты і оперы казахскіх кампазітараў і заходнееўрапейскіх класікаў.

За пастаноўку оперы Мейтуса «Браты Ульянавы» узнагароджаны ордэнам «Знак пашаны» (1971) і званнем лаўрэата Дзяржаўнай прэміі Казахскай ССР (1972).

У 1951—1956 гадах — дырыжор Вялікага тэатра ў Маскве, з 1959 года — Украінскага тэатра оперы і балета, з 1963 года — сімфанічнага аркестра кінематаграфіі.

У 1966—1968 гадах — галоўны дырыжор Дзяржаўнага тэатра оперы і балета БССР, дзе кіраваў пастаноўкамі опер «Брэсцкая крэпасць» К. Малчанава і «Алеся» Я. Цікоцкага (1967), «Рыгалета» Дж. Вердзі (1968), балетаў «Альпійская балада» Я. Глебава (1967), «Рамэо і Джульета» С. Пракоф’ева (1968).

Пад яго кіраўніцтвам зроблены запіс першай беларускай тэлеоперы «Ранак» Г. Вагнера (1967).

Выкладаў у Маскоўскай і Алма-Ацінскай кансерваторыях, у 1968 годзе вёў клас опернай падрыхтоўкі ў Беларускай кансерваторыі.

З 1976 года — мастацкі кіраўнік вакальнай студыі Усесаюзнага радыё і тэлебачання.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).
• Дугашаў Газіз Ніязавіч // Тэатральная Беларусь: энцыклапедыя : у 2 т. / рэдкал.: Г. П. Пашкоў [і інш.]. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2002. — Т. 1. — 565 с. — 4 000 экз. — ISBN 985-11-0255-5.