Гедэон Раецкі

Гедэон Раецкі (Дунін-Раецкі) (? — 1654) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага, дорпацкі падкаморы, парнаўскі кашталян з 1631, у снежні 1634 году названы кашталянам менскім, менскі ваявода з 1649, румбарскі староста.

Гедэон Дунін-Раецкі
Герб «Лебедзь»
15-ы Ваявода менскі 1649 — 1654
Папярэднік	Аляксандр Масальскі
Пераемнік	Крыштаф Рудаміна-Дусяцкі
Нараджэнне	каля 1589
Смерць	1654
Род	Раецкія
Бацька	Бальцар Раецкі[d]
Маці	Святаслава Окунь
Жонка	Альжбета з Тызенгаўзаў
Дзеці	Уладзіслаў, Тэафіл, Жыгімонт, Гедэон, Святаслава, Альжбета, Марыяна
Веравызнанне	кальвінізм

З роду Раецкіх герба «Лебедзь», сын троцкага войскага Бальцара.

Удзельнічаў у вайсковых экспедыцыях гетмана Яна Караля Хадкевіча; у 1625 годзе, калі шведскі кароль Густаў II Адольф уварваўся у ВКЛ, быў абраны камандзірам вількамірскай шляхты, разам з якой разбіў шведскі атрад у 100 коней пад Чадошкамі (pod Czadoscami); ў 1633 годзе сваім коштам выставіў харугву і прыбыў пад Смаленск дзеля дапамогі каралю Уладзіславу, ад якога атрымаў потым ва ўзнагароду шэраг дзяржаўных пасад.

Меў чатырох сыноў: румбарскага старосту Уладзіслава, лідскага маршалка Тэафіла, Жыгімонта і Гедэона; і трох дачок:

• Святаславу, якая была замужам чатыры разы: за берасцейскім падкаморым Вацлавам Ляшчынскім, потым за смаленскім ваяводам Адамам Саковічам, далей за падольскім генералам Мікалаем Патоцкім і, нарэшце, за харунжым надворным каронным Войцехам Пражмоўскім;
• Альжбету, тройчы ў шлюбе, першы раз з лідскім маршалкам Аляксандрам Халецкім, потым з падскарбіем літоўскім Гедэонам Міхалам Трызнам, і нарэшце за літоўскім падчашым Крыштафам Патоцкім;
• Марыяну, у шлюбе з слонімскім старостам Стэфанам Францкевічам-Радзімінскім.

Літаратура

• Niesiecki K. Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839—1846.