Горацкі павет

Горацкі павет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка на тэрыторыі Беларусі ў 1861—1924 гадах. Цэнтр — горад Горкі. Утвораны ў 1861 годзе ў Магілёўскай губерні з частак Аршанскага і скасаванага Копыскага паветаў. Плошча 2487 кв.вёрст, насельніцтва каля 80000 чалавек (2-я палова XIX ст.).

Горацкі павет
Краіна	Расійская імперыя
Уваходзіць у	Магілёўская губерня (1860—1919) Гомельская губерня (1919—1922) Смаленская губерня (1922—1924) БССР (1924—1924)
Адміністрацыйны цэнтр	Горкі
Дата ўтварэння	1861
Дата скасавання	17 ліпеня 1924
Насельніцтва	122 559 чал. (1897)

У 1885—1886 гадах у павеце прайшлі масавыя выступленні, якія былі звязаны з адмовай сялян ад выплаты арэнды на карысць дваран фон Валь і князёў Любамірскіх.

З 26 красавіка 1919 года ў Гомельскай губерні, забраны ў склад РСФСР. 27 ліпеня 1922 года большая частка павета перададзена Смаленскай губерні. З сакавіка 1924 года Горацкі павет вернуты БССР. 17 ліпеня 1924 года скасаваны, большая частка яго тэрыторыі ўключана ў Аршанскую акругу, у складзе якой утвораны Горацкі раён.

Воласці (канец XIX ст.)

1. Баеўская
2. Гарадзішчанская
3. Горацкая
4. Дубровенская
5. Любініцкая
6. Маслакоўская
7. Нічыпаравіцкая
8. Пугляеўская
9. Раманаўская
10. Саўская
11. Святошыцкая
12. Хаўбнянская

Ураднікі павета

• Горацкія павятовыя маршалкі

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 5: Гальцы — Дагон / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 5. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 5).