Дзяржаўны яўрэйскі тэатр БССР

Дзяржаўны яўрэйскі тэатр БССР — яўрэйскі тэатр, які існаваў у Мінску з 1926 па 1949 год. Адкрыўся 21 кастрычніка 1926 года спектаклем «На ланцугу пакуты» І. Перэца

Шматтыражка Дзяржаўнага яўрэйскага тэатра БССР «Фар магнітбоен фун кунст». 1932.png

Мастацкімі кіраўнікамі былі Міхаіл Фадзеевіч Рафальскі (1926—1937), Віктар Якаўлевіч Галаўчынер (1938-46). У розныя гады ў тэатры працавалі рэжысёры Леў Маркавіч Літвінаў, А. Айзенберг, народны артыст УССР Б. Норд, мастак Аляксандр Рыгоравіч Тышлер. У час Вялікай Айчыннай вайны тэатр працаваў у Новасібірску[1]. У сезоне 1946—1947 гадоў тэатр не меў уласнага памяшкання, трупа грала спектаклі на сцэне тэатра імя Янкі Купала па панядзелках і аўторках, у выхадныя дні. Тэатру быў прысвоены статус перасоўнага. Сярод лепшых пастановак — «Пігмаліён[ru]» Б. Шоу (1946, рэжысёр В. Галаўчынер). Аднак неўзабаве тэатр трапіў пад крытыку, яго абвінавачвалі ў адсутнасці ў рэпертуары актуальных сучасных твораў, у фармалізме і касмапалітызме. У красавіку 1949 года тэатр расфарміраваны.

Акцёры тэатра правіць

Зноскі

Літаратура правіць