Жуан VI
Жуан (Іаан) VI (парт.: João VI o Clemente; 13 мая 1767, Лісабон — 10 сакавіка 1826, Лісабон) — кароль Аб’яднанага каралеўства Партугаліі, Бразіліі і Алгарві з 20 сакавіка 1816 па 10 сакавіка 1826 года (да 3 чэрвеня 1821 года знаходзіўся ў Бразіліі), унук Жуана (Іаана) V, сын Педру III і Марыі I, дачкі караля Жазэ I Партугальскага. Імя пры нараджэнні — Жуан Марыя Жазэ Франсішку Шаўер ды Паўла Луіш Антоніу Дамінгуш Рафаэл ды Браганса (João Maria José Francisco Xavier de Paula Luís António Domingos Rafael de Bragança).
| Жуан VI | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| João VI «o Clemente» | |||||||
 | |||||||
.svg) | |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Марыя I / Педру III | ||||||
| Пераемнік | Педру IV | ||||||
| Нараджэнне |
13 мая 1767[1][2] |
||||||
| Смерць |
10 сакавіка 1826[1][2] (58 гадоў) |
||||||
| Месца пахавання | |||||||
| Род | Дынастыя Браганса | ||||||
| Бацька | Педру III | ||||||
| Маці | Марыя I | ||||||
| Жонка | Карлота Жаакіна[3] | ||||||
| Дзеці | Марыя Тэрэза Партугальская[d], Франчэска Антоніа Партугальскі[d], Марыя Ізабела Партугальская[d], Педру I, Марыя Франчэска дэ Браганса[d], Ізабела Марыя Партугальская[d], Мігел I[d], Марыя да Асунсан Партугальская[d] і Ана дэ Хесус Партугальская[d] | ||||||
| Веравызнанне | Каталіцкая Царква[d] | ||||||
| Дзейнасць | кароль | ||||||
| Аўтограф |
 |
||||||
| Узнагароды |
             |
||||||
 Жуан VI на Вікісховішчы | |||||||
ПалітыкаПравіць
З прычыны таго, што яго маці пакутавала ад душэўнай хваробы, у 1792 годзе стаў рэгентам. Ратуючыся ад французаў, у 1807 годзе адправіўся ў Бразілію, перадаўшы кіраванне Партугаліяй нялюбаму народам англічаніну Берэсфорду. Стаўшы пасля смерці маці ў 1816 годзе каралём, Жуан пакінуў Бразілію свайму сыну дону Педру, а сам у 1821 годзе вярнуўся ў Лісабон і прызнаў прынятую картэсамі іспанскую канстытуцыю 1812 года.
Адмяніўшы яе ў 1823 годзе, яму, аднак, не атрымалася задаволіць абсалютыстаў, на чале якіх стаялі каралева Карлота і яго сын дон Мігел. Мігел збіраўся адхіліць бацьку ад улады, але яго задуме не было накавана ажыццявіцца і ён быў выгнаны, пасля чаго зноў была ўведзена канстытуцыя. 13 мая 1825 годзе Жуан павінен быў прызнаць незалежнасць Бразіліі пад уладай свайго сына дона Педру (імператар Педру I Бразільскі) і адмовіцца ад правоў на бразільскі прастол.
Сям’яПравіць
З 1790 года Жуан быў жанаты на Іспанскай інфанце Карлоце Жуакіне (1775—1830), дачцы Карла IV. У шлюбе нарадзіліся:
- Марыя Тэрэза (1793—1874), з 1810 жонка Педру Карласа Іспанскага і Партугальскага, з 1838 у другім шлюбе з удаўцом сваёй малодшай сястры Донам Карласам Старэйшым;
- Франчэска Антоніа (1795—1801), 4-ы прынц Бейра;
- Марыя Ізабела (1797—1818), з 1816 жонка свайго дзядзькі Фердынанда VII;
- Педру (1798—1834), імператар Бразіліі як Педру I і кароль Партугаліі Педру IV;
- Марыя Франсішка (1800—1834), з 1816 жонка Дона Карласа Старэйшага;
- Ізабела Марыя (1801—1876), рэгентша Партугаліі;
- Мігел I (1802—1866), кароль Партугаліі ў 1828—1834;
- Марыя (1805—1834), памерла незамужняй;
- Ганна (1806—1857), з 1827 жонка 1-га герцага Лоле.
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 John VI // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ 2,0 2,1 Lundy D. R. Dom João VI de Bragança, Rei de Portugal e Brasil // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
| Папярэднік: Марыя I |
Кароль Партугаліі 1816—1826 |
Пераемнік: Педру IV |