Заяц-русак

млекакормячая жывёла сямейства зайцавых

Заяц-русак, Заяц-шарак[1] (Lepus europaeus) — млекакормячая жывёла сямейства зайцавых.

Заяц-русак
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Lepus europaeus Pallas, 1778

Арэал

выява

Ахоўны статус

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  552501
NCBI  9983
EOL  118009
FW  231747

Апісанне

правіць

Даўжыня цела 50—70 см, хваста 7—11 см, ступні 11,5—15,0 см. Маса цела да 5-6,5 кг. Поўсць летам карычнявата-вохрыста-шэрая з цёмна-стракатым малюнкам, ніз цела чыста-белы. Вакол вачэй белае кольца, пад вачыма цёмная пляма. Кончыкі вушэй чорныя, хвост зверху чорны або чорна-буры, знізу белы. Бакі чырванавата-палевыя. Зімой поўсць гусцейшая, пераважна шэрых таноў, асабліва на задняй частцы тулава і баках.

Пашырэнне

правіць
 
Паштовая марка Беларусі

Пашыраны ў розных зонах Еўропы, у Паўночнай Афрыцы, Закаўказзі, Паўднёава-Заходняй Сібіры, Паўночным Казахстане; акліматызаваны ў шэрагу раёнаў Паўднёвай Сібіры, Паўночнай Амерыцы, Новай Зеландыі і Паўднёвай Аўстраліі. На Беларусі звычайны від. Колькасць залежыць ад наяўнасці корму, кліматычных і іншых фактараў. Характэрны для адкрытых ландшафтаў, жыве на палях, у ярах, на высечках, лясных палянах, узлесках.

Асаблівасці біялогіі

правіць

Пераважна начны звер. Актыўны ўвесь год. Корм раслінны: летам — травяністыя расліны, пераважна злакавыя і бабовыя, зімой дрэвавыя і кустовыя — кара і маладыя парасткі вярбы, асіны, яблынь, груш.

Размнажэнне на Беларусі з лютага да верасня, дае 2—4 прыплоды па 1—7 (найчасцей па 4) зайчанят. Цяжарнасць 42—45 сут. Працягласць жыцця да 10 гадоў.

Гаспадарчае значэнне

правіць

Аб'ект спартыўнага палявання і пушнога промыслу.

Зноскі

  1. Беларуская навуковая тэрміналогія: слоўнік лясных тэрмінаў. — Мінск: Інбелкульт, 1926. — Т. Вып. 8. — 80 с. — у крыніцы пад назвай Merula merula

Літаратура

правіць