Калюшка малая паўднёвая

Калюшка малая паўднёвая (Pungitius platygaster) — від рыб сямейства колюшкавых.

Калюшка малая паўднёвая
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Другаснаротыя Тып:  Хордавыя Падтып:  Пазваночныя Інфратып:  Сківічнаротыя Клада:  Рыбы Надклас:  Касцявыя рыбы Клас:  Прамянёвапёрыя рыбы Падклас:  Навапёрыя рыбы Інфраклас:  Касцістыя рыбы Надатрад:  Acanthopterygii Атрад:  Колюшкападобныя Сямейства:  Колюшкавыя Род:  Дзевяцііголкавыя колюшкі Від:  Калюшка малая паўднёвая
Міжнародная навуковая назва
Pungitius platygaster Kessler, 1859)
Сінонімы
Gasterosteus platygaster Kessler, 1859 Gasterosteus platygaster aralensis Kessler, 1877 Gasterosteus platygaster caucasicus Kessler, 1877 Gasterosteus platygaster danubica Steindachner, 1899 Gasterosteus platygaster kessleri Yakovlev, 1870 Gasterosteus platygaster niger Yakovlev, 1870 Gasterosteus pungitius niger Yakovlev, 1870 Pungitius platygaster aralensis (Kessler, 1877) Pygosteus platygaster nuda Berg, 1905
Ахоўны статус
Выклікаюць найменшыя асцярогі IUCN 3.1 Least Concern : / 18877
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   644937 NCBI   1480063 EOL   46567445

Апісанне

Даўжыня цела да 7 см, маса — крыху больш за 1 г. Цела пакрыта не луской, а маленькімі касцянымі пласцінкамі. Перад спінным плаўніком 8—11 асобна пасаджаных калючак, нахіленых напераменку ў розныя бакі. У брушным і анальным плаўніках маецца па адной калючцы. Ад калюшкі дзевяцііголкавай адрозніваецца больш высокім і кароткім целам, афарбоўкай. Спіна цёмна-зялёная ці аліўкава-зялёная, бакі светла-зялёныя. У перыяд нерасту самцы чарнеюць.

Пашырэнне

Насяляе саланаватыя ўчасткі Чорнага, Азоўскага і Каспійскага мораў і рэкі, што ўпадаюць у іх. На Беларусі ўпершыню выяўлена ў нізоўі беларускай часткі р. Дняпро (Брагінскі раён).

Насяляе зарослыя пагружанай воднай расліннасцю ўчасткі вадаёмаў, у т.л. прэснаводных.

Асаблівасці біялогіі

Вядзе скрытны спосаб жыцця. Прытрымваецца, не ўтвараючы чарод і скопішчаў, неглыбокіх стаячых ці паўпраточных участкаў вадаёмаў з добра развітай воднай расліннасцю.

Корміцца бентасам і зоапланктонам. Бентасныя жывёлы (лічынкі казурак, галоўным чынам дробныя лічынкі хіранамід, ракападобныя, малюскі) пераважаюць у рацыёне. Есць таксама ікру рыб, расліннасць.

Палаваспелай становіцца на другім годзе жыцця. Нераставанне парцыённае ў канцы красавіка — чэрвені. За адзін раз выкідваецца 60—90 ікрынак, за сезон 300—550 (5—6 нерастовых актаў). Самец будуе гняздо з фрагментаў раслін і шлюбным танцам запрашае самку. Пасля нерасту ахоўвае патомства. Маляўкі растуць хутка.

Жыве да 3 гадоў. Часам паядаецца акунём, судаком і іншымі відамі драпежных рыб.

Промысел

Прамысловага значэння не мае.

Літаратура

• Ризевский В. К., Плюта М. В., Лещенко А. В., Ермолаева И. А., Новик И. В. Новые виды рыб в фауне Беларуси // Доклады Национальной академии наук Беларуси. Т. 53. № 3. 2009. — С. 95-97
• Гричик В. В., Бурко Л. Д. Животный мир Беларуси. Позвоночные: учеб. пособие. — Минск, 2013. — 399 с.