Карл III (кароль Іспаніі)
Карл III (ісп.: Carlos III; 20 студзеня 1716, Мадрыд, Іспанія — 14 снежня 1788, Мадрыд, Іспанія) — кароль Іспаніі з 1759 года па сваю смерць, герцаг Пармскі пад імём Карл I з 1731 па 1734 гады, кароль Неапаля і Сіцыліі пад імём Карл VII з 1734 па 1759 гады, адносіцца да сям'і Бурбонаў. Карлас быў сынам Філіпа V і яго другой жонкі, Елізаветы Фарнезэ, а таксама стрыечным братам Людовіка XV. Прадстаўнік прасветніцкага абсалютызму, ён правёў эфектыўныя рэформы дзяржаўнага кіравання і эканомікі.
Карл III Carlos III | |||
![]() | |||
![]() | |||
| |||
---|---|---|---|
10 жніўня 1759 — 14 снежня 1788 | |||
Папярэднік | Фердынанд VI | ||
Пераемнік | Карл IV | ||
| |||
кастрычнік 1735 — 10 жніўня 1759 | |||
(пад імем Карл VII) | |||
Папярэднік | Карл VII | ||
Пераемнік | Фердынанд IV | ||
| |||
26 лютага 1731 — кастрычнік 1735 | |||
(пад імем Карл I) | |||
Папярэднік | Антоніа Фарнезэ | ||
Пераемнік | Карл VI | ||
Дзейнасць | кіраўнік | ||
Веравызнанне | каталіцтва | ||
Нараджэнне | 20 студзеня 1716 Мадрыд, Іспанія | ||
Смерць | 14 снежня 1788 (72 гады) Мадрыд, Іспанія | ||
Пахаванне | |||
Дынастыя | ![]() | ||
Бацька | Філіп V | ||
Маці | Елізавета Фарнезэ | ||
Жонка | Марыя-Амалія Саксонская | ||
Дзеці | Марыя Хасефа Кармела Іспанская[d], Марыя Луіза Іспанская[d], Карл IV, Фердынанд I, Габрыэль Іспанскі[d], Антоніа Паскуаль Іспанскі[d], Франсіска Хаўер Іспанскі[d], Maria Isabel de Borbón[d], Maria Josefa Antoinetta de Borbón[d], Maria Isabel Ana de Borbón[d], Філіп[d], Maria Teresa de Borbón[d] і Maria Anna de Borbón[d] | ||
Ваенная служба | |||
Званне | генерал | ||
Аўтограф | ![]() | ||
Манаграма | ![]() | ||
Узнагароды | |||
ДзейнасцьПравіць
Карл дзякуючы намаганням сваёй маці, апошняй у доме Фарнезэ, быў прызнаны герцагам Пармы, а таксама спадчыннікам яе бяздзетных сваякоў, гэта значыць кіраўнікоў П'ячэнцы і Тасканы. Бабуля Карла, Даратэя Сафія Нойбургская, стала рэгентам у гэтых уладаннях.
У 1734 годзе Карл авалодаў Неапалем і Сіцыліяй і, паводле Венскага трактата 1735 года, быў прызнаны іх каралём, аднак быў прымушаны адмовіцца ад астатніх італьянскіх уладанняў на карысць свайго брата Філіпа, а таксама Франца Стэфана Латарынгскага, ад першага з якіх паходзяць Пармскія Бурбоны.
Знаходзячыся пад уплывам ідэй асветнікаў і свайго міністра Бернарда Танучы, Карл правёў у Неапалі цэлы шэраг рэформ, які здабылі яму вялікую папулярнасць.
СпадчынаПравіць
Да 200-годдзя з дня смерці Карла III, у 1988 годзе ў Іспаніі былі выпушчаныя паштовая марка і паштовы блок вартасцю ў 45 песетаў.
Зноскі
ЛітаратураПравіць
- Ferrer del Rio (1856). Historia del reinado de Carlos III. Madrid.
- Acton, Sir Harold (1956). The Bourbons of Naples, 1734—1825. London: Methuen.
- Lynch, John (1989). Bourbon Spain, 1700—1808. Oxford: Basil Blackwell.
- Petrie, Sir Charles (1977). King Charles III of Spain: An Enlightened Despot. London: Constable.
СпасылкіПравіць
Карл III (кароль Іспаніі) на Вікісховішчы |