Карл III (кароль Іспаніі)
Карл III (ісп.: Carlos III; 20 студзеня 1716, Мадрыд, Іспанія — 14 снежня 1788, Мадрыд, Іспанія) — кароль Іспаніі з 1759 года па сваю смерць, герцаг Пармскі пад імём Карл I з 1731 па 1734 гады, кароль Неапаля і Сіцыліі пад імём Карл VII з 1734 па 1759 гады, адносіцца да сям'і Бурбонаў. Карлас быў сынам Філіпа V і яго другой жонкі, Елізаветы Фарнезэ, а таксама стрыечным братам Людовіка XV. Прадстаўнік прасветніцкага абсалютызму, ён правёў эфектыўныя рэформы дзяржаўнага кіравання і эканомікі.
| Карл III Carlos III | |||
 | |||
_Version_with_Golden_Fleece_and_Order_of_Charles_III_Collars.svg) | |||
| |||
|---|---|---|---|
| 10 жніўня 1759 — 14 снежня 1788 | |||
| Папярэднік: | Фердынанд VI | ||
| Пераемнік: | Карл IV | ||
| |||
| кастрычнік 1735 — 10 жніўня 1759 | |||
| (пад імем Карл VII) | |||
| Папярэднік: | Карл VII | ||
| Пераемнік: | Фердынанд IV | ||
| |||
| 26 лютага 1731 — кастрычнік 1735 | |||
| (пад імем Карл I) | |||
| Папярэднік: | Антоніа Фарнезэ | ||
| Пераемнік: | Карл VI | ||
| Дзейнасць: | кіраўнік | ||
| Веравызнанне: | каталіцтва | ||
| Нараджэнне: | 20 студзеня 1716 Мадрыд, Іспанія | ||
| Смерць: | 14 снежня 1788 (72 гады) Мадрыд, Іспанія | ||
| Пахаванне: | |||
| Дынастыя: |  Бурбоны
| ||
| Бацька: | Філіп V | ||
| Маці: | Елізавета Фарнезэ | ||
| Жонка: | Марыя-Амалія Саксонская | ||
| Дзеці: | Марыя Хасефа Кармела Іспанская[d], Марыя Луіза Іспанская[d], Філіп[d], Карл IV, Фердынанд I, Габрыэль Іспанскі[d], Антоніа Паскуаль Іспанскі[d] і Франсіска Хаўер Іспанскі[d] | ||
| Аўтограф: | 
| ||
| Манаграма: | 
| ||
| Узнагароды: |
   | ||
.svg){kind=small}
Змест
ДзейнасцьПравіць
Карл дзякуючы намаганням сваёй маці, апошняй у доме Фарнезэ, быў прызнаны герцагам Пармы, а таксама спадчыннікам яе бяздзетных сваякоў, гэта значыць кіраўнікоў П'ячэнцы і Тасканы. Бабуля Карла, Даратэя Сафія Нойбургская, стала рэгентам у гэтых уладаннях.
У 1734 годзе Карл авалодаў Неапалем і Сіцыліяй і, паводле Венскага трактата 1735 года, быў прызнаны іх каралём, аднак быў прымушаны адмовіцца ад астатніх італьянскіх уладанняў на карысць свайго брата Філіпа, а таксама Франца Стэфана Латарынгскага, ад першага з якіх паходзяць Пармскія Бурбоны.
Знаходзячыся пад уплывам ідэй асветнікаў і свайго міністра Бернарда Танучы, Карл правёў у Неапалі цэлы шэраг рэформ, які здабылі яму вялікую папулярнасць.
СпадчынаПравіць
Да 200-годдзя з дня смерці Карла III, у 1988 годзе ў Іспаніі былі выпушчаныя паштовая марка і паштовы блок вартасцю ў 45 песетаў.
Зноскі
ЛітаратураПравіць
- Ferrer del Rio (1856). Historia del reinado de Carlos III. Madrid.
- Acton, Sir Harold (1956). The Bourbons of Naples, 1734—1825. London: Methuen.
- Lynch, John (1989). Bourbon Spain, 1700—1808. Oxford: Basil Blackwell.
- Petrie, Sir Charles (1977). King Charles III of Spain: An Enlightened Despot. London: Constable.
