Карл III (кароль Іспаніі)

Карл III (ісп.: Carlos III; 20 студзеня 1716, Мадрыд, Іспанія — 14 снежня 1788, Мадрыд, Іспанія) — кароль Іспаніі з 1759 года па сваю смерць, герцаг Пармскі пад імём Карл I з 1731 па 1734 гады, кароль Неапаля і Сіцыліі пад імём Карл VII з 1734 па 1759 гады, адносіцца да сям'і Бурбонаў. Карлас быў сынам Філіпа V і яго другой жонкі, Елізаветы Фарнезэ, а таксама стрыечным братам Людовіка XV. Прадстаўнік прасветніцкага абсалютызму, ён правёў эфектыўныя рэформы дзяржаўнага кіравання і эканомікі.

Карл III Carlos III
Кароль Іспаніі
10 жніўня 1759 — 14 снежня 1788
Папярэднік:	Фердынанд VI
Пераемнік:	Карл IV
Кароль Неапаля і Сіцыліі
кастрычнік 1735 — 10 жніўня 1759
(пад імем Карл VII)
Папярэднік:	Карл VII
Пераемнік:	Фердынанд IV
Герцаг Пармы
26 лютага 1731 — кастрычнік 1735
(пад імем Карл I)
Папярэднік:	Антоніа Фарнезэ
Пераемнік:	Карл VI
Дзейнасць:	кіраўнік
Веравызнанне:	каталіцтва
Нараджэнне:	20 студзеня 1716(1716-01-20) Мадрыд, Іспанія
Смерць:	14 снежня 1788(1788-12-14) (72 гады) Мадрыд, Іспанія
Пахаванне:	Каралеўская крыпта ў Эскарыяле[d]
Дынастыя:	Бурбоны
Бацька:	Філіп V
Маці:	Елізавета Фарнезэ
Жонка:	Марыя-Амалія Саксонская
Дзеці:	Марыя Хасефа Кармела Іспанская[d], Марыя Луіза Іспанская[d], Філіп[d], Карл IV, Фердынанд I, Габрыэль Іспанскі[d], Антоніа Паскуаль Іспанскі[d], Франсіска Хаўер Іспанскі[d], Maria Isabel de Borbón[d], Maria Josefa Antoinetta de Borbón[d], Maria Isabel Ana de Borbón[d], Philippo Anton di Borbone, Duc de Calabre[d], Maria Teresa de Borbón[d] і Maria Anna de Borbón[d]
Аўтограф:
Манаграма:
Узнагароды:

Дзейнасць

Карл дзякуючы намаганням сваёй маці, апошняй у доме Фарнезэ, быў прызнаны герцагам Пармы, а таксама спадчыннікам яе бяздзетных сваякоў, гэта значыць кіраўнікоў П'ячэнцы і Тасканы. Бабуля Карла, Даратэя Сафія Нойбургская, стала рэгентам у гэтых уладаннях.

У 1734 годзе Карл авалодаў Неапалем і Сіцыліяй і, паводле Венскага трактата 1735 года, быў прызнаны іх каралём, аднак быў прымушаны адмовіцца ад астатніх італьянскіх уладанняў на карысць свайго брата Філіпа, а таксама Франца Стэфана Латарынгскага, ад першага з якіх паходзяць Пармскія Бурбоны.

Знаходзячыся пад уплывам ідэй асветнікаў і свайго міністра Бернарда Танучы, Карл правёў у Неапалі цэлы шэраг рэформ, які здабылі яму вялікую папулярнасць.

Спадчына

Да 200-годдзя з дня смерці Карла III, у 1988 годзе ў Іспаніі былі выпушчаныя паштовая марка і паштовы блок вартасцю ў 45 песетаў.

Літаратура

• Ferrer del Rio (1856). Historia del reinado de Carlos III. Madrid.
• Acton, Sir Harold (1956). The Bourbons of Naples, 1734—1825. London: Methuen.
• Lynch, John (1989). Bourbon Spain, 1700—1808. Oxford: Basil Blackwell.
• Petrie, Sir Charles (1977). King Charles III of Spain: An Enlightened Despot. London: Constable.

Спасылкі

• Historiaantiqua. Carlos III; (Spanish) (2008)