Княства Сербія

Гісторыя Сербіі
Гісторыя Сербіі
Дагістарычная Сербія
	Старчава
	Вінча
Антычная Сербія
	Мёзія
Сярэднявечча
	Сербскае княства
	Рашка
	Дукля/Зэта
	Захум’е
	Травунія
	Сербскае царства
	Мараўская Сербія
	Бітва на Косавым полі
	Сербская дэспатыя
Асманская/Габсбургская Сербія
	Першая Габсбургская Сербія
	Другая Габсбургская Сербія
Сербская рэвалюцыя
	Першае сербскае паўстанне
	Другое сербскае паўстанне
Сучасная Сербія
	Княства Сербія
	Каралеўства Сербія
	Першая сусветная
	Стварэнне Югаславіі
	Каралеўства Югаславія
	Другая сусветная
	Ужыцкая рэспубліка
	АСНВС
	СР Сербія
	Сербія і Чарнагорыя
	Рэспубліка Сербія
	Партал «Сербія»;

Княства Сербія
	Княства
Княства Сербія
	Кнежевина Србија
Герб	Сцяг
	; Сербія пасля Берлінскага кангрэса 1878 года
< ; < > 1817 — 1882 ;
Сталіца	Крагуевац, Бялград (з 1838 года)
Мова(ы)	сербскі
Афіцыйная мова	сербская мова
Грашовая адзінка	Дынар
Плошча	37 511 км² (1834);
Насельніцтва	1 353 000 чал. (1874);
Форма кіравання	Абсалютная манархія
Дынастыя	Абрэнавічы, Карагеоргіевічы
Гісторыя
• 15 лютага 1835 года	Дзяржаўнасць
• 13 ліпеня 1878 года	Міжнароднае прызнанне
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Княства Сербія (сербск.: Кнежевина Србија, Kneževina Srbija) — балканская дзяржава, утвораная пасля сербскай рэвалюцыі ў 1817 годзе.

Першапачаткова дзяржава займала тэрыторыю былога Бялградскага пашалыка, аднак у 1831—1833 гадах яна пашырыла свае межы на захад, усход і поўдзень.

Гісторыя

1829 год — адбылося прызнанне туркамі аўтаноміі Сербіі.
1867 год — асманскія войскі пакідаюць тэрыторыю княства.
1869 год — новая канстытуцыя вызначыла Сербію як незалежную дзяржаву.
1878 год — Княства Сербія яшчэ пашырыла свае межы на паўднёвы ўсход, у тым жа годзе адбыўся Берлінскі кангрэс, які гарантаваў прызнанне Сербіі з боку дзяржаў і поўную незалежнасць ад Асманскай імперыі.
1882 год — Княства Сербія абвешчана Каралеўствам.

Дзяржавай кіравала дынастыя Абрэнавічаў (сербск.: Обреновићи)^[1].

У 1842 Абрэнавічы былі выгнаны з краіны. Князем быў абвешчаны Аляксандр Карагеоргіевіч. У 1858 Абрэнавічы адноўлены на сербскім прастоле.