Княства Зэта
Княства Зэта (сербску. і чарнагорск. Зэта) - сярэднявечная сербская дзяржава, княства, якое размяшчалася на Балканах на тэрыторыі сучаснай Чарнагорыі. Назва атрымала ад ракі Зета.
| княства | |||
| Княства Зэта | |||
|---|---|---|---|
| Зета | |||
|
|||
 |
|||
|
1356 — 1402
|
|||
| Сталіца | Падгорыца | ||
| Мова(ы) | Сербская, Стараславянская | ||
| Афіцыйная мова | сербская мова і стараславянская мова | ||
| Рэлігія | Сербская праваслаўная царква | ||
Гісторыя
правіцьЗэта ўпершыню было адзначана як васал сербскага дзяржавы Рашка, якое кіравалася спадчыннікамі прастолу ад сербскай дынастыі Няманічаў. Калі асноўнымі спадчыннікам стаў жупан з Рашкі або кароль сербаў, княства Зэта атрымала незалежнасць.
Зэта стала незалежнай у 1356 годзе, падчас паступовага распаду імперыі, пасля смерці цара Стэфана Душана Ураша IV з дынастыі Няманічаў у 1355 годзе.