Маравіль

аграгарадок у Бярозаўскім раёне Брэсцкай вобласці Беларусі

Мараві́ль[1] (трансліт.: Maraviĺ, руск.: Маревиль) — аграгарадок у Бярозаўскім раёне Брэсцкай вобласці. Уваходзіць у склад Сігневіцкага сельсавета. Размешчана за 17 км ад Бярозы, за 18 км ад чыгуначнай станцыі Бяроза-Картузская.

Аграгарадок
Маравіль
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Насельніцтва
  • 589 чал. (2019)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 1643
Паштовыя індэксы
225223
Аўтамабільны код
1
СААТА
1208857026
Маравіль на карце Беларусі ±
Маравіль (Беларусь)
Маравіль
Маравіль (Брэсцкая вобласць)
Маравіль

Гісторыя

правіць

У 1843 годзе вядома як фальварак у складзе маёнтка Сігневічы, належаў Рамуальду Нейгоф-Лею, які пабудаваў драўляны дом з мансардай (у савецкі час перабудаваны). Быў закладзены парк. У канцы XIX ст. пад назвай Марвіль у Равяціцкай воласці Пружанскага павета Гродзенскай губерні. У 1890 годзе памешчыку разам з іншымі пунктамі належалі 3582 дзес. зямлі.

На 1905 года — фальварак Моравіль, альбо Лубкі. З 1915 года акупіраваны германскімі войскамі, з 1919 года да ліпеня 1920 года і з жніўня 1920 года — войскамі Польшчы. З 1921 года — у складзе Польшчы. На 1924 года фальварак у Равяціцкай гміне Пружанскага павета Палескага ваяводства. З 1932 года ў Сігневіцкай гміне.

З 1939 года ў БССР. З 1940 года маёнтак у Сігневіцкім сельсавеце.

У 19411944 гг. акупіраваны нямецка-фашысцкімі захопнікамі.

У 1950 годзе тут была створана Сігневіцкая МТС (у 1957 пераўтворана ў машынна-меліярацыйную станцыю, з 1961 будаўніча-мантажнае ўпраўленне, з 1981 ПМК-54 трэста «Брэстводбуд»), Паводле перапісу 1959 года — пасёлак ММС.

Планіроўка

правіць

Планіровачна складаецца з просталінейнай вуліцы, арыентаванай з поўначы на поўдзень, да якой прымыкаюць 2 кароткія завулкі з зах. боку, у паўночнай частцы яшчэ адна кароткая вуліца з усходняга боку.

Насельніцтва

правіць

Славутасці

правіць

Зноскі

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2010.— 318 с. ISBN 978-985-458-198-9. (DJVU)

Літаратура

правіць

Спасылкі

правіць