Марат Наілевіч Ізмайлаў
Мара́т Наі́левіч Ізма́йлаў (татар.: Марат Наил улы Измаилев[3]; 21 верасня 1982, Масква[4]) — былы расійскі футбаліст, паўабаронца. Іігрок нацыянальнай зборнай Расіі (2001—2012). Вядомы дзякуючы вступам за маскоўскі «Лакаматыў» і лісабонскі «Спортынг». Мае татарскае паходжанне.
 Марат Ізмайлаў | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||||||||||||||
| Агульная інфармацыя | ||||||||||||||||||||||||||||
| Поўнае імя | Марат Наілевіч Ізмайлаў | |||||||||||||||||||||||||||
| Нарадзіўся |
21 верасня 1982[1][2][…] (41 год) |
|||||||||||||||||||||||||||
| Грамадзянства | ||||||||||||||||||||||||||||
| Рост | 172 см | |||||||||||||||||||||||||||
| Вага | 66 кг | |||||||||||||||||||||||||||
| Пазіцыя | паўабаронца | |||||||||||||||||||||||||||
| Інфармацыя пра клуб | ||||||||||||||||||||||||||||
| Клуб | завяршыў кар’еру | |||||||||||||||||||||||||||
| Маладзёжныя клубы | ||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||
| Клубная кар’ера[* 1] | ||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||
| Нацыянальная зборная[* 2] | ||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | ||||||||||||||||||||||||||||
Кар’ера правіць
«Лакаматыў» правіць
Увесну 2000 года стаў іграком маскоўскага «Лакаматыва» і дэбютаваў у аснове ў кастрычніку таго ж года, выйшаўшы на замену ў другім тайме таварыскага матчу супраць ЦСКА. У чэрвені 2001 года разам з клубам атрымаў перамогу ў Кубку Расіі, адзначыўшыся галявой перадачай у фінальным матчы, дзе «Лакаматыў» перагуляў махачкалінскі «Анжы» ў серыі пенальці. У 2002 і 2004 гадах станавіўся чэмпіёнам Расіі, а ў наступныя сезоны чаргаваў выдатную гульню і цяжкія траўмы.
«Спортынг» правіць
У 2007 годзе пераехаў у лісабонскі «Спортынг» на правах арэнды. У Партугаліі паказваў больш упэўненую і якасную гульню, у выніку па заканчэнні сезона партугальскі клуб выкупіў ягоны трансфер. У ліпені 2010 года атрымаў траўму на летнім зборы «Спортынга» ў Францыі, з-за якой быў вымушаны пакінуць збор[5].
У партугальскім клубе Марат правёў шмат добрых сезонаў, стаўшы ўлюбёнцам балельшчыкаў клуба.
«Порту» правіць
8 студзеня 2013 года Ізмайлаў афіцыйна стаў іграком «Порту», падпісаўшы кантракт на 2,5 года з магчымасцю падаўжэння яшчэ на год[6]. Дэбютаваў за новы клуб 13 студзеня ў матчы супраць «Бенфікі», выйшаўшы на замену на 75 хвіліне сустрэчы пры ліку 2:2[7].
У 2014 годзе 31-гадовы хаўбэк перайшоў у азербайджанскую каманду «Габала» на правах арэнды, якую ўзначальваў Юрый Сёмін, пад кіраўніцтвам якога Ізмайлаў гуляў у «Лакаматыве» і зборнай Расіі. У ліпені 2014 года расійскі футбольны клуб «Краснадар» абвесціў аб пераходзе Ізмайлава ў свой склад на ўмовах гадавой арэнды з правам падаўжэння пагаднення[8]. 14 жніўня ў матчы трэцяга тура чэмпіянату Расіі супраць маскоўскага «Спартака» забіў першы мяч за «Краснадар».
Апошнія гады правіць
Прапусціўшы сезон 2015/16, у ліпені 2016 года падпісаў кантракт з «Краснадарам». У сакавіку 2017 года па пагадненні бакоў пакінуў каманду.
У чэрвені 2017 года далучыўся да маскоўскага «Арарата» з Першыства ПФЛ, правёў за яго чатыры матчы і забіў два галы, пасля чаго ў верасні 2017 года разарваў кантракт і завяршыў кар’еру.
Міжнародная кар’ера правіць
Свае першыя выклікі ў склад нацыянальнай каманды Марат атрымаў ў 2001 годзе. За нацыянальную зборную Расіі гуляў на чэмпіянаце свету 2002 года і чэмпіянаце Еўропы 2004 года, пасля чаго доўгі час не запрашаўся ў зборную. 25 мая 2012 года пасля 6-гадовага перапынку Марат з’явіўся на полі ў таварыскім матчы супраць зборнай Уругвая, у рамках падрыхтоўкі Расіі да чэмпіянату Еўропы 2012 года[9]. На Еўра-2012 Марат выйшаў у матчы супраць зборнай Польшчы, замяніўшы на 79-й хвіліне Алана Дзагоева, таксама Ізмайлаў гуляў у матчы супраць зборнай Грэцыі.
Дасягненні правіць
Лакаматыў:
- Чэмпіён Расіі (2): 2002, 2004
- Уладальнік Кубка Расіі: 2001
- Уладальнік Суперкубка Расіі (2): 2003, 2005
- Уладальнік Кубка чэмпіёнаў Садружнасці: 2005
Спортынг:
- Уладальнік Кубка Партугаліі: 2008
- Уладальнік Суперкубка Партугаліі (2): 2007, 2008
Порту:
- Чэмпіён Партугаліі: 2013
Зноскі
- ↑ Marat Izmailov // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ MARAT IZMAILOV // Argentine Soccer Database
- ↑ "Как на самом деле зовут некоторых российских футболистов". Sports.ru [руская]. 2015-02-10. Праверана 2017-05-14.
- ↑ Марат Измайлов, полузащитник — Sports.ru. Sports.ru. Праверана 14 мая 2017.
- ↑ После операции Измайлов пропустит не менее трех месяцев. «Спорт-Экспресс»
- ↑ «Порту» официально объявил о переходе Измайлова. championat.com (руск.)
- ↑ Марат Измайлов дебютировал в составе «Порту». championat.com (руск.)
- ↑ Игроком «Краснодара» стал Марат Измайлов Архівавана 25 ліпеня 2014.. ФК Краснадар (руск.)
- ↑ Малафеев и Измайлов сыграют с Уругваем в стартовом составе сборной России. championat.com (руск.)
Спасылкі правіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Марат Наілевіч Ізмайлаў- Сайт Марата Ізмайлава (руск.)
- Профіль на сайце transfermarkt.com (англ.)
- Статыстыка на сайце National Football Teams (англ.)
- Статыстыка на сайце footballfacts.ru (руск.)
- Профіль на сайце soccerway.com (руск.)
- Статыстыка на сайце ForaDeJogo (англ.)
- Статыстыка на сайце UEFA.com (руск.)
- Статыстыка на сайце FIFA (англ.)
