Марыс Бежар (фр.: Maurice Béjart, уласнае імя — Марыс-Жан Бержэ, фр.: Maurice-Jean Berger; 1 студзеня 1927, Марсель — 22 лістапада 2007, Лазана) — французскі танцоўшчык і харэограф, тэатральны і оперны рэжысёр, адзін з найбуйнейшых харэографаў другой паловы XX стагоддзя. Член Французскай акадэміі мастацтваў.

Марыс Бежар
Maurice_Béjart
Імя пры нараджэнні Морыс-Жан Бержэ
Дата нараджэння 1 студзеня 1927(1927-01-01)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 22 лістапада 2007(2007-11-22)[4][1][…] (80 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства  Францыя
 Швейцарыя
Бацька Gaston Berger[d]
Адукацыя
Прафесія Харэограф, балетмайстар, танцоўнік, рэжысёр
Гады актыўнасці 1941—2007
Член у
Узнагароды
камандор ордэна Мастацтваў і літаратуры Grand Officer of the Order of the Crown Grand Officer of the Order of Prince Henry
IMDb ID 0126762
Сайт
http://www.maurice-bejart.ch/
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

Сын Гастона Бержэ (1896—1960), філосафа, буйнога адміністратара, міністра адукацыі (1953—1960), члена Акадэміі маральных і палітычных навук (1955). Сямігадовым страціў маці. Пад уплывам убачанай пастаноўкі Сержа Ліфара вырашыў прысвяціць сябе балету. Вучыўся ў Ралана Пеці. У 1951 паставіў свой ​​першы балет (у Стакгольме, у суаўтарстве з Біргіт Кульберг). У 1954 заснаваў кампанію фр. Ballet de l’Etoile, у 1960 — фр. Ballet du XХe Siècle ў Бруселі. У 1987 пераехаў у Лазану, дзе заснаваў кампанію фр. Béjart Ballet. Прыняў іслам.

Творчасць правіць

Ставіў сюжэтныя і бессюжэтныя сімфанічныя балеты і сінтэтычныя спектаклі з выкарыстаннем розных відаў сцэнічнага мастацтва. Прынцыпова новае вырашэнне рытмічных і прасторава-часавых задач, элементы драматычнай ігры абумоўліваюць іх дзейснасць і дынамічнасць. Сярод пастановак: «Сімфонія для аднаго чалавека» (у галоўнай партыі) П. Шафера і П. Анры, «Вясна свяшчэнная» і «Пятрушка» І. Стравінскага, «Балеро» М. Равеля, «9-я сімфонія» на музыку Л. Бетховена, «Рамэа і Джульета» С. Пракоф’ева, «Ніжынскі, клоўн божы» на музыку П. Чайкоўскага і Анры.

Працаваў у кіно, у тым ліку — з Клодам Лелушам (Адны і іншыя, 1981).

Узнагароды правіць

  • Прэмія Эразмус (1974)
  • Імператарская прэмія (1993)
  • Прэмія «le Prix Allemand de la Danse» (1994).

У 1986 г. быў прысвечаны ў рыцары Імператарам Японіі. Ганаровы грамадзянін Лазаны.

Зноскі

  1. а б Maurice Béjart // Internet Broadway Database — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Itaú Cultural Maurice Béjart // Enciclopédia Itaú CulturalSão Paulo: Itaú Cultural, 2001. — ISBN 978-85-7979-060-7 Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. а б Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.
  4. https://web.archive.org/web/20071130045524/http://www.telegraph.co.uk:80/news/main.jhtml?xml=/news/2007/11/23/db2301.xml

Літаратура правіць

Спасылкі правіць