Кірылічны алфавіт
Кірыліца
А Б В Г Ґ Д Ђ
Ѓ Е (Ѐ) Ё Є Ж З
Ѕ И (Ѝ) І Ї Й Ј
К Л Љ М Н Њ О
П Р С Т Ћ Ќ У
Ў Ф Х Ц Ч Џ Ш
Щ Ъ Ы Ь Э Ю Я
Гістарычныя літары
(Ҁ) (Ѹ) Ѡ (Ѿ) (Ѻ) Ѣ
Ѥ ІѢ Ѧ Ѫ Ѩ Ѭ
Ѯ Ѱ Ѳ Ѵ (Ѷ) Ын
Літары неславянскіх моў
Ӑ Ӓ Ә Ӛ Ӕ Ғ Ӷ
Ҕ Ӗ Ҽ Ҿ Ӂ Җ Ӝ
Ҙ Ӟ Ӡ Ӥ Ӣ Ӏ Ҋ
Қ Ҟ Ҡ Ӄ Ҝ Ԟ Ӆ
Ӎ Ҥ Ң Ӊ Ӈ Ӧ Ө
Ӫ Ҩ Ҧ Ҏ Ҫ Ҭ Ӳ
Ӱ Ӯ Ү Ұ Ҳ Һ Ҵ
Ӵ Ҷ Ӌ Ҹ Ӹ Ҍ Ӭ
Заўвага. Знакі у дужках
не маюць статусу
(самастойных) літар.

Ь, Ь (мяккі знак) — літара кірыліцы. Выкарыстоўваецца ў большасці славянскіх кірылічных алфавітаў (28-я ў балгарскай, дзе называецца «ер малък», бел.: маленькі ер), 29-я ў беларускай, 30-я ў рускай і 31-я ва ўкраінскай (перамешчаная на цяперашняе месца ў 1990 г., а была апошняй). Самастойнага гуку не абазначае, можа разглядацца як дыякрытычны знак, які мадыфікуе значэнне папярэдняй літары. Ва ўкраінскім таксама выкарыстоўваецца ў спалучэнні ьо, які адпавядае рускай і беларускай літары Ё пасля зычных; у сучаснай балгарскай арфаграфіі толькі так і выкарыстоўваецца.