Кірылічны алфавіт
Кірыліца
А Б В Г Ґ Д Ђ
Ѓ Е (Ѐ) Ё Є Ж З
Ѕ И (Ѝ) І Ї Й Ј
К Л Љ М Н Њ О
П Р С Т Ћ Ќ У
Ў Ф Х Ц Ч Џ Ш
Щ Ъ Ы Ь Э Ю Я
Гістарычныя літары
(Ҁ) (Ѹ) Ѡ (Ѿ) (Ѻ) Ѣ
Ѥ ІѢ Ѧ Ѫ Ѩ Ѭ
Ѯ Ѱ Ѳ Ѵ (Ѷ) Ын
Літары неславянскіх моў
Ӑ Ӓ Ә Ӛ Ӕ Ғ Ӷ
Ҕ Ӗ Ҽ Ҿ Ӂ Җ Ӝ
Ҙ Ӟ Ӡ Ӥ Ӣ Ӏ Ҋ
Қ Ҟ Ҡ Ӄ Ҝ Ԟ Ӆ
Ӎ Ҥ Ң Ӊ Ӈ Ӧ Ө
Ӫ Ҩ Ҧ Ҏ Ҫ Ҭ Ӳ
Ӱ Ӯ Ү Ұ Ҳ Һ Ҵ
Ӵ Ҷ Ӌ Ҹ Ӹ Ҍ Ӭ
Заўвага. Знакі у дужках
не маюць статусу
(самастойных) літар.

Ѱ, ѱ (псі) — літара кірыліцы. Выкарыстоўвалася ў стараславянскім алфавіце, з якога перайшла ў царкоўнаславянскі алфавіт.

Паходзіць ад грэчаскай літары Ψ (псі), выкарыстоўвалася для яе замены ў словах, запазычаных з грэчаскай мовы, а таксама для запісу лічбаў. Літара «псі», як і аналагічная ў грэчаскім алфавіце, пазначала лічбу 700. У глагалічным алфавіце аналагічная літара адсутнічала.

У рускай мове ўжывалася для абазначэння гуку «пс» амаль выключна ў словах грэчаскага паходжання, якія адносяцца да царквы (напрыклад, «псальма»). Яшчэ адно нярэдкае ўжыванне гэтай літары — у складзе частай у надпісах формулы «такі-то пісаў» (пьсалъ; гэта спрадвечнае слова магло запісвацца як ѱалъ, ѱлъ або нават проста ѱ пад цітлам).

Была выключана з рускага алфавіта падчас рэформы Пятра I у 1710 годзе.