Мікалай Іосіфавіч Патаповіч
Мікалай Іосіфавіч Патаповіч (26 снежня 1922, Смалявіцкі раён, Мінская вобласць — 12 мая 1985, Смалявічы) — разведчык 435-й асобнай разведвальнай роты 362-й стралковай дывізіі, сяржант. Поўны кавалер ордэна Славы.
| Мікалай Іосіфавіч Патаповіч | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Дата нараджэння | 26 снежня 1922 | ||||
| Месца нараджэння | Смалявіцкі раён, Мінская вобласць | ||||
| Дата смерці | 12 мая 1985 (62 гады) | ||||
| Месца смерці | Смалявічы | ||||
| Прыналежнасць |
 СССР |
||||
| Гады службы | 1944—1945 | ||||
| Званне |
 |
||||
| Бітвы/войны | Вялікая Айчынная вайна | ||||
| Узнагароды і званні |
|
||||
Біяграфія правіць
Нарадзіўся 26 снежня 1922 года ў вёсцы Старына Смалявіцкага раёна Мінскай вобласці Беларусі ў сялянскай сям'і. Беларус. Скончыў пачатковую школу. Працаваў у калгасе шафёрам.
У пачатку Вялікай Айчыннай вайны — у партызанскай брыгадзе «За Савецкую Беларусь», быў партызанам дыверсійнай групы.
У Чырвонай Арміі і ў баях Вялікай Айчыннай вайны з ліпеня 1944 года на 2-м, 3-м і 1-м Беларускіх франтах. Быў двойчы паранены ў баях.
Разведчык 435-й асобнай разведвальнай роты чырвонаармеец Мікалай Патаповіч 29 ліпеня 1944 года з групай байцоў пранік у размяшчэнне непрыяцеля каля горада Марыямполе і захапіў цягач з боепрыпасамі, ліквідаваўшы суправаджаўшую яго прыслугу. У баях захапіў 75-міліметровую гармату з запасам снарадаў і даставіў яе ў размяшчэнне часткі.
Загадам па 362-й стралковай дывізіі ад 30 верасня 1944 года № 0104 за мужнасць і адвагу праяўленыя ў баях чырвонаармеец Патаповіч Мікалай Іосіфавіч узнагароджаны ордэнам Славы 3-й ступені[1].
Камандзір разведвальнага аддзялення 435-й асобнай разведвальнай роты, малодшы сяржант Мікалай Патаповіч з байцамі даручанага яму падраздзялення 6 лютага 1945 года пры выкананні баявога задання ў тыле праціўніка пад населеным пунктам Цыльтендорф, размешчаным у шаснаццаці кіламетрах на поўдзень ад германскага горада Франкфурт-на-Одэры, уступіў у вымушаны бой з перавышаючымі сіламі праціўнікаў. У гэтай сутычцы разведчыкі знішчылі семярых салдат і афіцэра, шасцярых ўзялі ў палон.
Загадам па 33-й арміі ад 4 сакавіка 1945 года № 055 за мужнасць і адвагу праяўленыя ў баях малодшы сяржант Патаповіч Мікалай Іосіфавіч узнагароджаны ордэнам Славы 2-й ступені[1].
16 красавіка 1945 года ў складзе разведвальнага ўзвода камандзір разведвальнага аддзялення 435-й асобнай разведвальнай роты сяржант Патаповіч пранік у размяшчэнне непрыяцеля ў раёне вёскі Візэпаў, размешчанай на поўнач ад германскага горада Фюрстэнберг. Выкарыстоўваючы трафейны фаустпатрон, савецкі выведнік падавіў кулямётную кропку, знішчыў з аўтамата да дзясятка праціўнікаў, захапіў варожы мінамёт з боепрыпасамі.
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 31 мая 1945 года за ўзорнае выкананне заданняў камандавання ў баях з нямецка-варожымі захопнікамі сяржант Патаповіч Мікалай Іосіфавіч узнагароджаны ордэнам Славы 1-й ступені, стаўшы поўным кавалерам ордэна Славы[1].
У 1945 годзе старшына Патаповіч М. І. дэмабілізаваны. Жыў і працаваў у сталіцы Беларусі горадзе Мінску на маторным заводзе, а таксама працаваў вадзіцелем у раённым цэнтры Смалявічы Мінскай вобласці. Памёр 12 мая 1985 года.
Узнагароджаны ордэнамі Айчыннай вайны 1-й ступені, Славы 1-й, 2-й і 3-й ступені, медалямі[1].
Зноскі
- ↑ а б в г Мікалай Іосіфавіч Патаповіч на сайце «Героі краіны»
Літаратура правіць
- Долготович Б. Д. Кавалеры ордена Славы. Минск, 2006.
- Кавалеры ордена Славы трёх степеней: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии Д. С. Сухоруков. — М.: Воениздат, 2000. — 703 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-203-01883-9.
- Навечно в сердце народном. 3-е изд., доп. и испр. Минск, 1984.
Спасылкі правіць
Николай Иосифович Потапович на сайце «Героі краіны»