Нікалаус Пеўзнер

Нікалаус Пеўзнер
Нікалаус Пеўзнер
	ням.: Nikolaus Pevsner
Род дзейнасці	мастацтвазнавец, пісьменнік, гісторык архітэктуры, выкладчык універсітэта, архітэктар
Дата нараджэння	30 студзеня 1902[…]
Месца нараджэння	Лейпцыг, Лейпцыг[d], Каралеўства Саксонія, Германскі рэйх;
Дата смерці	18 жніўня 1983[…] (81 год)
Месца смерці	Лондан, графства Вялікі Лондан, Вялікі Лондан[d], Англія, Вялікабрытанія;
Месца пахавання	графства Уілтшыр;
Грамадзянства	Вялікабрытанія; Германія;
Дзеці	Tom Pevsner[d]
Месца працы	Гётынгенскі ўніверсітэт; Оксфардскі ўніверсітэт; Кембрыджскі ўніверсітэт; Бірмінгемскі ўніверсітэт; Біркбек[d];
Альма-матар	школа Святога Фамы[d]; Лейпцыгскі ўніверсітэт;
Член у	Брытанская акадэмія; Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук; Гётынгенская акадэмія навук;
Узнагароды і прэміі	Каралеўскі залаты медаль[d] (1967) медаль Альберта[d] (1975) Прэмія Вулфсана ў вобласці гісторыі[d] (1976) ганаровы доктар Кембрыджскага ўніверсітэта[d] ганаровы доктар Заграбскага ўніверсітэта[d] ганаровы доктар Оксфардскага ўніверсітэта[d] ганаровы доктар Эдынбургскага ўніверсітэта[d] член Брытанскай акадэміі[d] ганаровы доктар Універсітэта Лестэра[d]
Сайт	pevsner.co.uk (англ.)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Нікалаус Бернхард Леон Пеўзнер (30 студзеня 1902, Лейпцыг — 18 жніўня 1983, Лондан) — брытанскі гісторык мастацтва германскага паходжання, які спецыялізаваўся галоўным чынам на гісторыі архітэктуры. Больш вядомы як аўтар фундаментальнага 46-томнага сачынення «The Buildings of England» («Будынкі Англіі»), над якім працаваў з 1951 па 1974 год і якое лічыцца адной з найбольш значных мастацтвазнаўчых прац XX стагоддзя.

Біяграфія правіць

Нарадзіўся ў Лейпцыгу ў яўрэйскай сям’і футроўшчыка Гуга Пеўзнера і яго жонкі Ганны, якая эмігравала з Расіі^[5]. Пасля заканчэння школы Св. Фамы вывучаў гісторыю мастацтваў ва ўніверсітэтах Мюнхена ў Генрыха Вёльфліна, Берліна ў Адольфа Гольдшміта і Франкфурта-на-Майне ў Рудольфа Каўча. Пад кіраўніцтвам Вільгельма Піндэра ў 1924 годзе Пеўзнер абараніў у Лейпцыгу доктарскую дысертацыю пра барочных купецкіх дамах Лейпцыга. З 1924 па 1928 год быў памочнікам захавальніка Дрэздэнскай галерэі. У 1928 годзе напісаў артыкул пра італьянскае барока для энцыклапедыі пра еўрапейскае мастацтва «Handbuch der Kunstwissenschaft». З 1929 па 1933 год выкладаў у Гётынгенскім універсітэце, дзе вёў спецыяльны курс гісторыі архітэктуры і мастацтвы на англійскай мове.

У 1933 годзе, пасля прыходу да ўлады ў Германіі нацыстаў, быў вымушаны з прычыны свайго паходжання сысці ў адстаўку і ў тым жа годзе эміграваў у Вялікабрытанію, дзе пасля выкладаў ва ўніверсітэце Бірмінгема, а таксама пісаў артыкулы пра мастацтва для цэлага шэрагу выданняў і быў ацэншчыкам старадаўняй мэблі для антыкварных салонаў. Вядома, што ён рэзка адмоўна адносіўся да гітлерызму, але пры гэтым цалкам падтрымліваў імкненне нацыстаў стварыць «чыстае» мастацтва^[6]. У 1940 годзе быў на некалькі месяцаў арыштаваны. З 1942 па 1969 год выкладаў у Біркбеку Лонданскага ўніверсітэта, стаўшы прафесарам мастацтваў, таксама на працягу амаль трыццаці гадоў выкладаў у Кембрыджы, з 1968 года — таксама ў Оксфардзе, быў слэйдаўскім прафесарам^[en] абодвух універсітэтаў.

З 1946 па 1950 год вёў тэлеперадачу пра мастацтва на канале BBC. У 1951 годзе пачаў працу над галоўнай працай свайго жыцця — «The Buildings of England» («Будынкі Англіі»). З 1953 года быў рэдактарам энцыклапедычнага выдання Penguin, «The Pelican History of Art series», некаторыя тамы якога цяпер прызнаюцца класікай мастацтвазнаўства. У 1957 годзе стаў адным з заснавальнікаў дабрачыннага Віктарыянскага таварыства, стаўшы ў 1964 годзе яго старшынёй; з 1960 па 1970 год уваходзіў у склад Нацыянальнага кансультатыўнага савета па мастацкай адукацыі.

Прызнанне правіць

У 1965 годзе ён быў абраны членам савета Брытанскай акадэміі, у 1967 годзе ўзнагароджаны Залатым медалём Каралеўскага інстытута брытанскіх архітэктараў.

Прыняўшы брытанскае грамадзянства ў 1946 годзе, Пеўзнер быў узнагароджаны Ордэнам Брытанскай імперыі ў 1953 годзе і быў пасвечаны ў рыцары ў 1969 годзе «за заслугі ў мастацтве і архітэктуры». У 1975 годзе атрымаў медаль Альберта.

Гл. таксама правіць

«T.D.» Кендрык

Зноскі

↑ ^а ^б Sir Nikolaus Pevsner // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>
↑ ^а ^б Nikolaus Pevsner // RKDartists Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17299517"></a>
↑ Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 10 снежня 2014.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578"></a>
↑ Union List of Artist Names — 2011. Праверана 25 кастрычніка 2018.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q110250907"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2494649"></a>
↑ Engel, Ute. The Formation of Pevsner's art history: Nikolaus Pevsner in Germany 1902–33 // Reassessing Nikolaus Pevsner (англ.) / Draper, Peter. — Ashgate (англ.) (бел., 2004. — ISBN 978-0-7546-3582-6.
↑ Hugh Pearman, «Pevsner and the Nazis, round two: who and what did the great architectural historian want to be?» Архівавана 22 сакавіка 2016., 28 March 2010: Review of Pevsner — the Early Life, by Stephen Games — «full pre-edit version» of article published in The Sunday Times, 28 March 2010, as «Prepare to be Outraged».

Спасылкі правіць

Артыкул у Encyclopedia Britannica

[_86d6790e788d788d-1] а ^б Sir Nikolaus Pevsner // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>

[_a48006ceb09413bd-2] а ^б Nikolaus Pevsner // RKDartists Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17299517"></a>

[_1f7221636a01ea76-3] Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 10 снежня 2014.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578"></a>

[_62d73efb37846813-4] Union List of Artist Names — 2011. Праверана 25 кастрычніка 2018.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q110250907"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2494649"></a>

[5] Engel, Ute. The Formation of Pevsner's art history: Nikolaus Pevsner in Germany 1902–33 // Reassessing Nikolaus Pevsner (англ.) / Draper, Peter. — Ashgate (англ.) (бел., 2004. — ISBN 978-0-7546-3582-6.

[6] Hugh Pearman, «Pevsner and the Nazis, round two: who and what did the great architectural historian want to be?» Архівавана 22 сакавіка 2016., 28 March 2010: Review of Pevsner — the Early Life, by Stephen Games — «full pre-edit version» of article published in The Sunday Times, 28 March 2010, as «Prepare to be Outraged».

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]