Нікола Іамелі
Ніко́ла Іаме́лі[6] (італ.: Niccolò Jommelli; 10 верасня 1714 — 25 жніўня 1774) — вядомы італьянскі оперны кампазітар Неапалітанскай школы. Паслядоўнік Алесандра Скарлаці, але распрацаваў больш сур’ёзны за сучаснікаў стыль, больш эфектыўна выкарыстоўваючы аркестры, ужываючы багатую гармонію і менш залежыў ад абавязковай і сталай арыі «da capo», што дазваляе сцвярджаць, што ён не быў драматыкам.
| Нікола Іамелі | |
|---|---|
 | |
| Асноўная інфармацыя | |
| Дата нараджэння | 10 верасня 1714[1][2][…] ці 11 верасня 1714[4] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 25 жніўня 1774[1][2][…] (59 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Краіна | |
| Музычная дзейнасць | |
| Прафесіі | кампазітар, музыказнавец |
| Жанры | опера |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Іамелі быў сярод першых хто паслядоўна ўжываў аркестрацыйны акампанімент у рэчытаціве. Яго стыль аказаў некатры ўплыў на фармат класічнай музыкі пазнейшы за 18 ст. У 1753—1769 Н. Іамелі працаваў музычным дырэктарам пры каралеўскім палацы ў Штутгарту. Апроч да 60 операў, Н. Іамелі ствараў вялікую колькасць касцёльнай музыкі.
Зноскі
- ↑ а б Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
- ↑ а б Niccolo Jommelli // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б Niccolò Jommelli // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б в г д Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.
- ↑ а б Йоммелли Никколо // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15). С. 20
БібліяграфіяПравіць
- Long, Alan Bligh Yorke, Music At Court: Four 18th Century Studies (1954);
- Robinson, Michael F., Naples and Neopolitan Opera (1972; repr. 1984)