Ояр Ваціетыс
О́яр О́тавіч Ва́ціетыс[3] (лат.: Ojārs Vācietis; 13 лістапада 1933, хутар Думп'і, Валкаўскі раён, Латвія — 28 лістапада 1983, Рыга) — латышскі паэт. Заслужаны дзеяч культуры Латвіі (1972). Народны паэт Латвіі (1977). Вучыўся ў Латышскім універсітэце. Дзяржаўная прэмія СССР (1982).
| Ояр Ваціетыс | |
|---|---|
| лат.: Ojārs Vācietis | |
 | |
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | 13 лістапада 1933[1][2] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 28 лістапада 1983[2] (50 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Жонка | Людміла Азарава[d] |
| Альма-матар | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | паэт, дзіцячы пісьменнік, пісьменнік, перакладчык |
| Мова твораў | латышская |
| Грамадская дзейнасць | |
| Партыя | |
| Член у | |
| Прэміі |
 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Творчасць правіць
Друкаваўся з 1950 года. Чалавек як стваральнік усіх каштоўнасцей, як частка прыроды і гегемон жыцця, яго адносіны да Сусвету, гісторыі, народа і часу — асноўнае ў кнігах паэзіі Ваціетыса «Вецер далёкіх вандраванняў» (1956), «Дыханне» (1966, Дзяржаўная прэмія Латвіі 1967), «Час зязюль» (1968), «Гама» (1976), «Антрацыт» (1978), «Правапіс маланкі» (1980). Аўтар аповесці «Вачыма тых дзён» (1958).
Асобныя вершы Ваціетыса у перакладзе Рыгора Барадуліна выйшлі на беларускай мове ў зборніку «Латышская савецкая паэзія».
Зноскі
- ↑ Вациетис Ояр Оттович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 27 верасня 2015.
- ↑ а б Ojārs Vācietis // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Напісанне ў адпаведнасці з латышска-беларускай практычнай транскрыпцыяй
Літаратура правіць
- Вацыеціс Ояр Отавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 4. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 4).
Спасылкі правіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Ояр Ваціетыс
