Павел Уладзіміравіч Ялугін

Павел Уладзіміравіч Ялугін
Павел Уладзіміравіч Ялугін
Дата нараджэння	21 верасня 1910
Месца нараджэння	вёска Янова (Віцебская губерня)
Дата смерці	22 сакавіка 1990 (79 гадоў)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР;
Месца пахавання	Лепельскі раён;
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	пяхота
Гады службы	1932—1934 і 1941—1969
Званне	падпалкоўнік
Часць	120-ы гвардзейскі стралковы полк
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна

Павел Уладзіміравіч Ялу́гін (8 (21) верасня 1910^[1]—21 сакавіка 1990) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, ад'ютант старэйшы батальёна 120-га гвардзейскага стралковага палка 39-й гвардзейскай стралковай дывізіі 8-й гвардзейскай арміі 3-га Украінскага фронту, Герой Савецкага Саюза (1944)^[2].

Біяграфія

П. У. Ялугін нарадзіўся ў вёсцы Янова (зараз у Лепельскім раёне Віцебскай вобласці). Жыў у Растове-на-Доне, працаваў прэсоўшчыкам на заводзе «Растсельмаш (руск.) (бел.».

У 1932—1934 гг. на службе ў Чырвонай Арміі. Затым працаваў начальнікам вучэбнай часткі школы малодшага камсаставу МУС у Новарасійску. У 1941 г. зноў прызваны ў Чырвоную Армію. У 1942 годзе скончыў Арджанекідзеўскае пяхотнае вучылішча. Удзельнік баёў на Сталінградскім, Паўднёва-Заходнім, 3-м Украінскім франтах^[2].

Вызначыўся ў баях пры фарсікаванні ракі Дняпро. 24 кастрычніка 1943 г. перадавы атрад на чале з гвардыі капітанам Ялугіным на лодках пераправіўся праз Дняпро каля Днепрапятроўска, 2 гадзіны вёў бой, захапіў і пашырыў плацдарм^[2].

П. У. Ялугін з баямі дайшоў да Германіі, дзе ў красавіку 1945 г. ў час Берлінскай наступальнай аперацыі быў цяжка паранены. Пасля вайны працягваў ваенную службу. У 1954 годзе скончыў Маскоўскі будаўнічы тэхнікум. Быў камандзірам ваенна-будаўнічага атрада.

З 1969 года падпалкоўнік П. У. Ялугін у запасе^[2]. Жыў у Маскве.

Памёр 21 сакавіка 1990 г. Пахаваны ў вёсцы Суша Лепельскага раёна.

Узнагароды

Медаль «Залатая Зорка»
Ордэн Леніна
Ордэн Айчыннай вайны 1-й ступені
Ордэн Чырвонай Зоркі
медалі

Зноскі

↑ Паводле іншых звестак нарадзіўся 20 жніўня [2 верасня] 1910 [1] (Праверана 16 сакавіка 2009).
↑ ^а ^б ^в ^г Ялугин Павел Владимирович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 717. — 737 с.

Літаратура

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.18 Кн.1: Дадатак: Шчытнікі — ЯЯ / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2004. — Т. 18. — С. 262. — 472 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0295-4 (Т. 18 Кн. 1).
Навечно в сердце народном: Справочник / Главный ред. И. П. Шамякин. — 3-е изд., испр. и доп. — Мн.: БелСЭ, 1984. — С. 605—606. — 607 с. — 65 000 экз. (руск.)
Морозов А. В. 39-я Барвенковская. — М.: Военное изд-во МО СССР, 1981

Спасылкі

Павел Уладзіміравіч Ялугін на сайце «Героі краіны»
Лепельчане — Герои Советского Союза Архівавана 9 лістапада 2013.
Ялугін Павел Уладзіміравіч(недаступная спасылка) // ПРЫДЗВІНСКІ КРАЙ: ГІСТОРЫЯ І СУЧАСНАСЦЬ Архівавана 11 снежня 2013.

[ДР-1] Паводле іншых звестак нарадзіўся 20 жніўня [2 верасня] 1910 [1] (Праверана 16 сакавіка 2009).

[БС-2] а ^б ^в ^г Ялугин Павел Владимирович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 717. — 737 с.

[1]

[2]