Пляхоўка
рака ў Беларусі
Пляхо́ўка[1][2][3], Гляхоўка[2][3] — рака ў Беларусі, у Дзятлаўскім і Слонімскім раёнах Гродзенскай вобласці, правы прыток ракі Іса (прыток Шчары, басейн Нёмана).
| Пляхоўка | |
|---|---|
| Характарыстыка | |
| Даўжыня | 20 км |
| Басейн | 110 км² |
| Вадацёк | |
| Выток | |
| • Месцазнаходжанне | за 2 км на паўднёвы ўсход ад вёскі Дукрава |
| • Каардынаты | 53°15′55″ пн. ш. 25°37′21″ у. д.HGЯO |
| Вусце | Іса |
| • Месцазнаходжанне | на поўдзень ад аграгарадка Дзераўная |
| • Каардынаты | 53°11′23″ пн. ш. 25°28′49″ у. д.HGЯO |
| Ухіл ракі | 2,2 м/км |
| Размяшчэнне | |
| Водная сістэма | Іса → Шчара → Нёман → Балтыйскае мора |
| Краіна | |
| Рэгіён | Гродзенская вобласць |
| Раёны | Дзятлаўскі раён, Слонімскі раён |
   |
|
 выток вусце |
|
|
— выток, — вусце |
|
Даўжыня ракі 20 км, з іх 14 км на тэрыторыі Дзятлаўскага раёна[4]. Плошча вадазбору 110 км². Сярэдні нахіл воднай паверхні 2,2 м/км. Выток ракі знаходзіцца за 2 км у напрамку на паўднёвы ўсход ад вёскі Дукрава Дзятлаўскага раёна. Упадае ў Ісу на поўдзень ад аграгарадка Дзераўная Слонімскага раёна. Вадазбор на паўднёвай частцы Навагрудскага ўзвышша.
Зноскі
Літаратура правіць
- Пляхоўка // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — С. 231. — 599 с., іл. — 10 000 экз.
- Пляхо́ўка, Гляхоўка // Блакітная кніга Беларусі : Энцыклапедыя / рэдкал.: Н. А. Дзісько і інш. — Мн.: БелЭн, 1994. — С. 293. — 415 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-85700-133-1.