Піліп Дзям’янавіч Мядзведзь
Піліп Дзям’янавіч Мядзведзь (1890, в. Масева, Пружанскі павет, Гродзенская губерня — 27 лістапада 1937) — Старшыня ДПУ БССР (1924—1925). Адзіны беларус-старшыня органаў дзяржбяспекі ў БССР[2][3].
| Піліп Дзям’янавіч Мядзведзь | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||
| Пераемнік | Якаў Агранаў | ||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Станіслаў Пінталь | ||||||
| Пераемнік | Раман Піляр | ||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Дзмітрый Пракудзін | ||||||
| Пераемнік | Дзмітрый Пракудзін | ||||||
| Нараджэнне |
1890 ці 1889[1] |
||||||
| Смерць |
27 лістапада 1937[1] |
||||||
| Нацыянальнасць | беларус | ||||||
| Партыя | РСДРП | ||||||
| Узнагароды |
 |
||||||
Біяграфія
правіцьБеларус. Скончыў 3 курсы Варшаўскага тэхнічнага вучылішча Вавенберга і Ротвальда (у 1906 годзе выключаны за ўдзел у забастоўцы).
У 1906—1917 гадах працаваў тэхнікам-будаўніком у магістраце Варшавы, раздатчыкам і бракоўшчыкам Сакольніцкіх майстэрань Масквы, вучыўся на камандзірскіх курсах у Лефортаве, служыў ваенным камісарам Сакольніцкага раёна г. Масквы.
З 1918 года ў органах дзяржбяспекі. Член Кантрольнай калегіі ВЧК (працаваў непасрэдна пад кіраўніцтвам Ф. Э. Дзяржынскага), старшыня Тульскай губЧК. У 1919—1924 гадах — начальнік АА ВЧК на Заходнім фронце, член Калегіі ВЧК, намеснік старшыні Маскоўскай ЧК, начальнік Маскоўскага губпалітупраўлення. У 1924—1925 гадах — старшыня ДПУ БССР і адначасова паўнамоцны прадстаўнік АДПУ пры СНК СССР па Заходнім краі. У 1926—1934 гадах — паўнамоцны прадстаўнік АДПУ пры СНК СССР па Далёкаўсходнім краі, у Ленінградскай ваеннай акрузе (адначасова начальнік Ленінградскага аблпалітупраўлення, з 1934 года — начальнік УНКУС СССР па Ленінградскай вобласці).
У снежні 1934 года арыштаваны і 23 студзеня 1935 года Ваеннай Калегіяй Вярхоўнага суда СССР за злачынна-халатныя адносіны да службовых абавязкаў, якія прывялі да гібелі С. М. Кірава, асуджаны на 3 гады ППЛ. Адбываў пакаранне ў пас. Аратукан Магаданскай вобласці.
27 лістапада 1937 года Пастановай Камісіі НКУС СССР, Пракуратуры СССР і старшыні Ваеннай Калегіі Вярхоўнага суда СССР паўторна асуджаны і прыгавораны як удзельнік т.зв. «Польскай арганізацыі вайсковай» да ВМП.
Прыгавор прыведзены ў выкананне ў той жа дзень. Рэабілітаваны пастановай Ваеннай Калегіі Вярхоўнага суда СССР ад 17 снежня 1957 года.
Узнагароды
правіцьДва ордэны Чырвонага Сцяга (1922, 1930).
Сям’я
правіцьЖонка Раіса Міхайлаўна і 14-гадовы сын Міхаіл падзялілі лёс бацькі[5]. Сімвалічны кенатаф Піліпа Мядведзя і яго сям’і размешчаны ў Маскве на Новых Данскіх могілках, каля магіл яго бацькоў, братоў і сястры[5].
Зноскі
- ↑ а б Кто руководил НКВД. 1934-1941
- ↑ Панкавец, Дзмітрый. За гады савецкай улады толькі адзін беларус узначальваў спецслужбы БССР. «Наша Ніва» (21 красавіка 2012). Праверана 29 кастрычніка 2018.
- ↑ Кароткія біяграфіі кіраўнікоў. Гісторыя органаў дзяржаўнай бяспекі. КДБ РБ. Праверана 29 кастрычніка 2018.
- ↑ Медведь Филипп Демьянович (руск.). История повседневности (26 студзеня 2012).
- ↑ а б Медведь Филипп Демьянович (1890—1937) (руск.). Руководители органов госбезопасности, внутренних дел, суда (26 студзеня 2012).
Спасылкі
правіць
На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх- Біяграфія (руск.)
- Даведнік па гісторыі Камуністычнай партыі і Савецкага Саюза
