Піліп Дзям’янавіч Мядзведзь

Піліп Дзям’янавіч Мядзведзь (1890, в. Масева, Пружанскі павет, Гродзенская губерня — 27 лістапада 1937) — Старшыня ДПУ БССР (1924—1925). Адзіны беларус-старшыня органаў дзяржбяспекі ў БССР[1][2].

Піліп Дзям’янавіч Мядзведзь
Старшыня УНКУС СССР па Ленінградскай вобласці
15 ліпеня 1934 — 3 снежня 1934
Пераемнік Якаў Агранаў
Старшыня ДПУ пры СНК Беларускай ССР
7 красавіка 1924 — 3 снежня 1925
Папярэднік Станіслаў Пінталь
Пераемнік Раман Піляр
Старшыня Маскоўскага губернскага аддзела ДПУ
7 сакавіка 1922 — 24 снежня 1923
Старшыня Петраградскай губернскай НК
5 мая 1919 — 30 жніўня 1919
Старшыня Тульскай губернскай НК
верасень 1918 — 1919
Папярэднік Дзмітрый Пракудзін
Пераемнік Дзмітрый Пракудзін
Нараджэнне 1890
Смерць 27 лістапада 1937(1937-11-27)
Нацыянальнасць беларус
Партыя РСДРП
Дзейнасць палітык
Узнагароды Ордэн Чырвонага Сцяга

Біяграфія правіць

Беларус. Скончыў 3 курсы Варшаўскага тэхнічнага вучылішча Вавенберга і Ротвальда (у 1906 годзе выключаны за ўдзел у забастоўцы).

У 1906—1917 гадах працаваў тэхнікам-будаўніком у магістраце Варшавы, раздатчыкам і бракоўшчыкам Сакольніцкіх майстэрань Масквы, вучыўся на камандзірскіх курсах у Лефортаве, служыў ваенным камісарам Сакольніцкага раёна г. Масквы.

З 1918 года ў органах дзяржбяспекі. Член Кантрольнай калегіі ВЧК (працаваў непасрэдна пад кіраўніцтвам Ф. Э. Дзяржынскага), старшыня Тульскай губЧК. У 1919—1924 гадах — начальнік АА ВЧК на Заходнім фронце, член Калегіі ВЧК, намеснік старшыні Маскоўскай ЧК, начальнік Маскоўскага губпалітупраўлення. У 1924—1925 гадах — старшыня ДПУ БССР і адначасова паўнамоцны прадстаўнік АДПУ пры СНК СССР па Заходнім краі. У 1926—1934 гадах — паўнамоцны прадстаўнік АДПУ пры СНК СССР па Далёкаўсходнім краі, у Ленінградскай ваеннай акрузе (адначасова начальнік Ленінградскага аблпалітупраўлення, з 1934 года — начальнік УНКУС СССР па Ленінградскай вобласці).

У снежні 1934 года арыштаваны і 23 студзеня 1935 года Ваеннай Калегіяй Вярхоўнага суда СССР за злачынна-халатныя адносіны да службовых абавязкаў, якія прывялі да гібелі С. М. Кірава, асуджаны на 3 гады ППЛ. Адбываў пакаранне ў пас. Аратукан Магаданскай вобласці.

27 лістапада 1937 года Пастановай Камісіі НКУС СССР, Пракуратуры СССР і старшыні Ваеннай Калегіі Вярхоўнага суда СССР паўторна асуджаны і прыгавораны як удзельнік т.зв. «Польскай арганізацыі вайсковай» да ВМП.

Прыгавор прыведзены ў выкананне ў той жа дзень. Рэабілітаваны пастановай Ваеннай Калегіі Вярхоўнага суда СССР ад 17 снежня 1957 года.

Узнагароды правіць

Два ордэны Чырвонага Сцяга (1922, 1930).

Знак «Ганаровы работнік ВЧК-ДПУ» (1932)[3].

Сям’я правіць

Жонка Раіса Міхайлаўна і 14-гадовы сын Міхаіл падзялілі лёс бацькі[4]. Сімвалічны кенатаф Піліпа Мядведзя і яго сям’і размешчаны ў Маскве на Новых Данскіх могілках, каля магіл яго бацькоў, братоў і сястры[4].

Зноскі

  1. Панкавец, Дзмітрый. За гады савецкай улады толькі адзін беларус узначальваў спецслужбы БССР. «Наша Ніва» (21 красавіка 2012). Праверана 29 кастрычніка 2018.
  2. Кароткія біяграфіі кіраўнікоў. Гісторыя органаў дзяржаўнай бяспекі. КДБ РБ. Праверана 29 кастрычніка 2018.
  3. Медведь Филипп Демьянович (руск.). История повседневности (3 верасня 2010). Праверана 26 студзеня 2012.
  4. а б Медведь Филипп Демьянович (1890—1937) (руск.). Руководители органов госбезопасности, внутренних дел, суда. Праверана 26 студзеня 2012.

Спасылкі правіць