Перэгрын Тук
Перэгры́н Тук[1] (англ.: Peregrin Took, Пі́пін) — хобіт, персанаж эпасу «Уладар Пярсцёнкаў» Джона Р. Р. Толкіна. Належаў да шляхетнага хобіцкага роду Тукаў. Паплечнік і блізкі сябар Фрода Торбінса. Воін Гондара. Выратаваў ад спалення Фараміра, брата Бораміра, сына намесніка Гондара Дэнатара II (які і хацеў спаліць яго). У гэтым яму дапамагаў воін Гондара Берагонд. Пасля Вайны Пярсцёнка стаў танам Шыра.
Перэгрын Тук | |
---|---|
англ.: Peregrin Took | |
Грамадзянства | |
Бацька | Paladin Took II[d] |
Маці | Eglantine Took[d] |
Брат/сястра | Pearl Took[d], Pimpernel Took[d] і Pervinca Took[d] |
Сужэнец | Diamond of Long Cleeve[d] |
Дзіця | Faramir Took[d] |
Род | Тукі[d] |
Родная мова | заходняя мова |
Род заняткаў | мечнік |
Член у |
|
Выканаўца/артыст | Білі Бойд[d] |
Прадстаўлена ў працы | Валадар Пярсцёнкаў, Уладар пярсцёнкаў: Вяртанне караля, Брацтва Пярсцёнка, The Return of the King[d] і Appendices of The Lord of the Rings[d] |
З мастацкага твора | легендарыум Толкіна[d] |
Вораг | Саўран |
Біяграфія і ўдзел у падзеях «Уладара Пярсцёнкаў»
правіцьПерэгрын Тук нарадзіўся ў 2990 г. Т. Э. у сям’і тана Паладзіна II і Эгланціны Тук і з’яўляўся малодшым дзяцёнкам (у яго былі тры старэйшыя сястры — Перліна, Вочыцвета і Душыца) і адзіным сынам. Яго лепшы сябар — Мэрыядак Брэндзібак — з’яўляецца яго стрыечным братам па бацькоўскай лініі.
У 3018 годзе Т. Э., калі Фрода Торбінс па парадзе Гандальфа Шэрага ўсё-такі адправіўся ў Раздол, выносячы з сабой Пярсцёнак Усяўладдзя, Перэгрын Тук стаў адным з яго спадарожнікаў. На Савеце ў Элранда яго і Мэрыядака Брэндзібака па патрабаванні таго ж Гандальфа ўключылі ў лік Брацтва Пярсцёнка. Усе разам Захавальнікі дабраліся да Парт Галена, дзе Перэгрына і Мэрыядака схапілі оркамі Сарумана, пры гэтым загінуў старэйшы сын намесніка Гондара, Борамір, які абараняў хобітаў. Толькі цудам Перэгрын уратаваўся падчас сваркі оркаў на ўзлессе Фангорна. Там жа ён сустрэўся з энтамі і разам з імі прыняў удзел у знакамітым паходзе воінства энтаў на Ізенгард.
Пасля разгрому Ізенгарда і адхілення Сарумана ад улады Переэгрын воляй выпадку падабраў паланцір, выкінутыя з вежы Артханка Грымам Чарвявустам. Паланцір забраў у яго Гандальф, аднак, будучы ад прыроды вельмі цікаўным, Перэгрын усё ж такі хітрасцю завалодаў ім і на некаторы час зазірнуў у яго, — тым самым падставіў сябе пад магічны ўдар Цёмнага Валадара Саўрана. Толькі дзякуючы неймавернай хобіцкай стойкасці Піпін не падпарадкаваўся волі Саўрана, аднак Гандальфу прыйшлося ўзяць яго з сабой з асцярогі, што Саўран пажадае атрымаць дзёрзкага і непакорлівага хобіта жывым.
Гандальф узяў яго з сабой у Гондар, дзе Перэгрын з падзякі да свайго абаронцы, пакойнага Бораміра, паступіў на службу да яго бацькі, намесніка Дэнатара II і стаў — адзіным з вядомых хобітаў — Стражаў Цытадэлі Мінас-Цірыта. Дзякуючы Перэгрыну, своечасова папярэдзіўшага Гандальфа, маг паспеў перашкодзіць звар’яцеламу Дэнатару і выратаваць жыццё малодшаму сыну намесніка, Фараміру.
Пасля разгрому войскаў Мордара на Пеленнорскіх палях Пеэегрын у складзе роханска-гондарскай дружыны прыняў удзел у паходзе да Мараннона і ў Бітве каля Чорнай Брамы, дзе асабіста забіў аднаго з троляў.
З заканчэннем Вайны Пярсцёнка Перэгрын, удастоены ў Гондары рыцарскага звання і прызначаны на пасаду каралеўскага пасланца, вярнуўся ў Шыр, дзе разам з Мэрыядакам узначаліў паўстанне хобітаў супраць дыктатуры Сарумана, які хітрасцю захапіў уладу над краінай. Паўстанне завяршылася пераможнай бітвай у Прырэччы, у якім Перэгрын і Мэрыядак выступалі ў якасці палкаводцаў.
У 1914 г. Ч. Э. Перэгрын Тук атрымаў у спадчыну тытул тана. У 1964 г. яны з Мэрыядакам добраахвотна склалі з сябе абавязкі кіраўнікоў сваіх родаў і адправіліся ў падарожжа ў Рохан і ў Гондар. Праз год абодва памерлі ў Гондары і былі пахаваны ў магільным склепе гондарскіх каралёў і намеснікаў на Рат Дзінен.
Зноскі
- ↑ Напісанне Перэгрын Тук згодна з выданнем Дж. Р. Р. Толкін. Валадар Пярсцёнкаў. Брацтва Пярсцёнка / Пераклад з англійскай Ігара Кулікова. — Зомбкі: Выдавецтва «Янушкевіч», 2023. — 562 с. — ISBN 978-83-969297-6-1.