Рагінь

аграгарадок у Буда-Кашалёўскім раёне Гомельскай вобласці

Рагі́нь[1] (трансліт.: Rahiń, руск.: Рогинь) — аграгарадок у Буда-Кашалёўскім раёне Гомельскай вобласці. Цэнтр Рагінскага сельсавета.

Аграгарадок
Рагінь
Рагінскі бровар
Рагінскі бровар
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Першая згадка
Ранейшыя назвы
Рагінскія Куракі, Рагінская Сабалеўка, Рагінскае Зарэчча
Колькасць двароў
330
Насельніцтва
782 чалавекі (2004)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 2336
Аўтамабільны код
3
Рагінь на карце Беларусі ±
Рагінь (Беларусь)
Рагінь
Рагінь (Гомельская вобласць)
Рагінь

Геаграфія правіць

Размяшчэнне правіць

У 22 км на паўночны ўсход ад раённага цэнтра і чыгуначнай станцыі Буда-Кашалёўская (на лініі Жлобін — Гомель), 68 км ад Гомеля.

Гідраграфія правіць

Рака Чачора (прыток ракі Сож).

Транспартная сетка правіць

Транспартныя сувязі па прасёлкавай дарозе, а затым па шашы Доўск — Гомель. Планіроўка складаецца з просталінейнай вуліцы, арыентаванай з паўднёвага захаду на паўночны ўсход, да цэнтра якой далучаецца з усходу кароткая вуліца з завулкам і з поўдня — дзве выгнутыя кароткія вуліцы. Забудова двухбаковая, пераважна драўлянымі дамамі сядзібнага тыпу.

Гісторыя правіць

Па пісьмовых крыніцах вядомая з XVI стагоддзя як вёска ў Рэчыцкім павеце Менскага ваяводства Вялікага княства Літоўскага. Пасля першага падзела Рэчы Паспалітай (1772 год) у складзе Расійскай імперыі. У 1816 годзе валоданне Дзярналовічаў. У 1845 годзе памешчык С.В. Дзярналовіч меў 5012 дзесяцін зямлі, вадзяны млын, сукнавальню і карчму. У 1848 годзе валоданне памешчыцы Е. Быкоўскай. У 1863 годзе пабудаваны будынак і пачаліся заняткі ў народным вучылішчы (у 1889 годзе 45 вучняў). Працавала сукнавальня. У 1886 годзе Свята-Мікалаеўская царква, школа, майстэрня па апрацоўцы скур, у Мяркулавіцкай воласці Рагачоўскага павета. З 1895 гады працаваў вінакурня. Па перапісу 1897 года знаходзіліся: у селі — царква (драўляная), народнае вучылішча (У 1907 годзе 66 вучняў), хлебазапасны магазін (з 1884 года), магазін, карчма, у фальварку — вінакурня, вадзяны млын. З 1911 года пры школе працавала бібліятэка.

У снежні 1917 гады ў сяло ўварваліся каля 200 улан польскага корпуса Довбар-Мусніцкага. Для барацьбы супраць інтэрвентаў быў створаны мясцовы баявы атрад (начальнік К. Р. Новікаў). Напачатку 1920-х гадоў у фальварку арганізаваны калгас «Чырвоны сцяг», а пазней — саўгас «Рагінь».

З 20 жніўня 1924 года цэнтр Рагінскага сельсавета Буда-Кашалёўскага раёна Бабруйскай, з 27 кастрычніка 1927 года да 26 ліпеня 1930 года Гомельскай акруг, з 20 лютага 1938 года Гомельскай вобласці.

У 1930 годзе арганізаваны калгас "Улада Саветаў ", меліся вінакурня, торфаразработочная арцель, нафтавы млын, 2 гамарні, сталярная майстэрня, масласыраварня, урачэбны ўчастак, хата-чытальня. У 1938-58 гадах працавала МТС. Падчас Вялікай Айчыннай вайны тэхніка МТС і абсталяванне спіртзавода былі эвакуіраваны ў савецкі тыл. У лістападзе 1943 года ў баях за вызваленне вёскі загінулі 301 савецкі салдат і 3 партызана (пахаваны ў брацкай магіле каля школы). На франтах і ў партызанскай барацьбе загінулі 332 земляка. У памяць пра загінуўшых у 1962 годзе ў цэнтры вёскі ўсталявана скульптурная група. У 1959 годзе цэнтр саўгаса «Рагінь». Працуюць спіртзавод, вінзавод, лесапільня, швейная майстэрня, сярэдняя школа, Дом культуры, бібліятэка, дзіцячы сад, бальніца, аддзяленне сувязі, сталовая, 3 магазіна. Ёсць парк.

У склад Рагінскага сельсавета ўваходзіў да 1929 года ў наш час не існы пасёлак Культурны.

Насельніцтва правіць

Колькасць правіць

  • 2004 год — 330 гаспадарак, 782 жыхары.

Дынаміка правіць

  • 1816 год — 28 двароў, 116 жыхароў.
  • 1848 год — 45 двароў.
  • 1886 год — 79 двароў, 583 жыхары.
  • 1897 год — 134 двары, 932 жыхары; у фальварку — 12 двароў, 60 жыхароў (паводле перапісу).
  • 1925 год — 185 двароў.
  • 1959 год — 1484 жыхары (паводле перапісу).
  • 2001 год — 890 жыхароў, 362 двары[2].
  • 2004 год — 330 гаспадарак, 782 жыхары.

Вядомыя выхадцы правіць

Зноскі

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4 (DJVU).
  2. БелЭн 2001.

Літаратура правіць

  • Віталёва, В. Рагінь // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі: У 6 т. / БелЭн; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая. — Мн.: БелЭн, 2001. — 591 с.: іл. — С. 44. — ISBN 985-11-0214-8.
  • Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 1, кн. 1. Гомельская вобласць / С. В. Марцэлеў; Рэдкалегія: Г. П. Пашкоў (галоўны рэдактар) і інш. — Мн.: Белэн, 2004. 632с.: іл. Тыраж 4000 экз. ISBN 985-11-0303-9 ISBN 985-11-0302-0
  • Рагінь // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 200. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).

Спасылкі правіць