Разанскае княства

Раза́нскае кня́ства (руск.: Рязанское княжество) — сярэдневяковая дзяржава ў сярэднім цячэнні Акі і ў вярхоўях Дона ў 1129—1521 гадах. Вылучылася з Чарнігаўскага княства. Цэнтр — г. Старая Разань, з сярэдзіны 14 ст. — г. Пераяслаўль-Разанскі (сучасная Разань). У 1237 і 1239 гадах спустошана мангола-татарамі і трапіла ў залежнасць ад Залатой Арды. Да пачатку 15 ст. часта варагавала з Вялікім Княствам Маскоўскім, уступала ў саюзы з мангола-татарскімі ханамі і Вялікім Княствам Літоўскім, да якога пры Вітаўце з 1427 года трапіла ў часовую залежнасць. З сярэдзіны 15 ст. ў залежнасці ад Вялікага Княства Маскоўскага, да якога далучана ў 1521 годзе.

княства, вялікае княства
Мурама-Разанскае княства,
Разанскае княства
,
Разанскае вялікае княства
< 
 >
1129 — 1521

Сталіца Старая Разань,
Пераяслаў-Разанскі
Мова(ы) South Russian dialect[d]
Афіцыйная мова царкоўнаславянская мова
Рэлігія Праваслаўе
Насельніцтва усходнія славяне, мурама, мардва, мешчара
Форма кіравання феадальная манархія
князь, вялікі князь
 • 11291143 Святаслаў Яраславіч (перш.)
 • 15001521 Іван Іванавіч (апош.)
Гісторыя
 • 1129 Утварэнне ўдзела
 • 1153 Пачатак незалежнасці
 • 1521 Далучэнне да Маскоўскага княства
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Княствы Рурыкавічаў у 1237 годзе.

Літаратура

правіць

Спасылкі

правіць