Журавічы

Журавічы
Краіна	Беларусь
Вобласць	Гомельская
Раён	Рагачоўскі
Сельсавет	Журавіцкі
Каардынаты	53°14′57″ пн. ш. 30°32′45″ у. д.HGЯO
Першая згадка	XV стагоддзе
Насельніцтва	▼887 чал. (2009);
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 2339
Паштовыя індэксы	247266
Аўтамабільны код	3
	Журавічы на Вікісховішчы

Жура́вічы^[1] (трансліт.: Žuravičy, руск.: Журавичи) — аграгарадок у Рагачоўскім раёне Гомельскай вобласці. Уваходзіць у склад Журавіцкага сельсавета.

Гісторыя правіць

У 1668 годзе маёнтак у Рэчыцкім павеце Вялікага Княства Літоўскага ва ўладанні ў рэчыцкага войскага Станіслава Міхала Юдзіцкага^[d]^[2].

Насельніцтва правіць

XIX стагоддзе: 1826 год — 1066 чал.; 1860 год — 1203 чал. у мястэчку Журавічах і 47 чал. у вёсцы Новых Журавічах; 1886 год — 2179 чал., у тым ліку 551 праваслаўны, 10 каталікоў, 1618 іўдзеяў^[3]
XX стагоддзе: 1905 год — 3200 чал.^[4]; 1940 год — 1646 чал.; 1959 год — 1627 чал.; 1994 год — 1041 чал.^[5]
XXI стагоддзе: 2004 год — 992 чал.^[6]

Вядомыя ўраджэнцы і жыхары правіць

Сяргей Мікалаевіч Даўгалёў (нар. 1982) — беларускі дзяржаўны дзеяч.
Сэмюэль Дзінін (1902—1972)^[7]
Барыс Міронавіч Шапіра — беларускі навуковец-аграрнік
Фёдар Ісаакавіч Шмідаў (1911—1995) — савецкі матэматык. Выкладчык МДУ імя Ламаносава.

Крыніцы правіць

↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4 (DJVU).
↑ НГАБ, ф. 1875, воп. 1, спр. 5
↑ Krzywicki J. Żurawicze // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XIV: Worowo — Żyżyn (польск.). — Warszawa, 1895. — S. 859.
↑ Васькова А. Журавічы // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 3: Гімназіі — Кадэнцыя / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1996. — С. 376. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0041-2. С. 376.
↑ Васькова А. Журавічы // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 3: Гімназіі — Кадэнцыя / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1996. — С. 375. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0041-2.
↑ Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 2, кн. 2. Гомельская вобласць / С. В. Марцэлеў; рэдкал.: Г. П. Пашкоў (дырэктар) і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2005.
↑ https://www.bjela.org/dr-samuel-dinin

Літаратура правіць

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).

Спасылкі правіць

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Журавічы

[1] Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4 (DJVU).

[2] НГАБ, ф. 1875, воп. 1, спр. 5

[3] Krzywicki J. Żurawicze // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XIV: Worowo — Żyżyn (польск.). — Warszawa, 1895. — S. 859.

[4] Васькова А. Журавічы // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 3: Гімназіі — Кадэнцыя / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1996. — С. 376. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0041-2. С. 376.

[5] Васькова А. Журавічы // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 3: Гімназіі — Кадэнцыя / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1996. — С. 375. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0041-2.

[6] Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 2, кн. 2. Гомельская вобласць / С. В. Марцэлеў; рэдкал.: Г. П. Пашкоў (дырэктар) і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2005.

[7] ttps://www.bjela.org/dr-samuel-dinin

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]