Судзіслаў Уладзіміравіч
Судзіслаў Уладзіміравіч (пам. 1063) -- князь пскоўскі (1014—1036). Шануецца як мясцовы святы прападобны (пустэльнік) у Саборы ўсіх прападобных і Саборы пскоўскіх святых.
| Судзіслаў Уладзіміравіч | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||
 | |||||||
|
|||||||
| Нараджэнне | |||||||
| Смерць |
1063 |
||||||
| Месца пахавання | |||||||
| Род | Рурыкавічы | ||||||
| Бацька | Уладзімір Святаславіч | ||||||
| Веравызнанне | праваслаўе | ||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Біяграфія правіць
Сын вялікага князя кіеўскага Уладзіміра Святаславіча. Названы ўнікальным для роду Рурыкавічаў імем, пазней вядомым толькі па-за княжацкай дынастыяй. У спісах сыноў Уладзіміра называецца апошнім; магчыма, быў самым малодшым.
Паводле Ніканаўскага летапісу, калі ў 1014 годзе пачалася барацьба Яраслава з бацькам, Уладзімір вылучыў з Наўгародскага княства (маецца на ўвазе палітычны інстытут, тэрытарыяльная назва — Наўгародская зямля) — Пскоў і аддаў Судзіславу, што здаецца імаверным, бо пазней, паводле Аповесці мінулых часоў, брат Яраслаў трымаў яго ў зняволенні менавіта ў гэтым горадзе. Нічога не вядома пра ўдзел Судзіслава ва ўсобіцы Уладзіміравічаў 1015—1019 гадоў, аднак падчас барацьбы за ўладу паміж Яраславам, Мсціславам Тмутараканскім і Брачыславам Полацкім, ён, імаверна, аказаўся небяспечным для Яраслава і той яго ізаляваў. Па смерці Мсціслава ў 1036 годзе Яраслаў раптам захапіў Судзіслава і ліквідаваў Пскоўскае княства.
Судзіслаў сідзеў у турме 23 гады, перажыў Яраслава і быў апошнім жывым сынам Уладзіміра. Пляменнікі-«трыумвіры» Ізяслаў, Святаслаў і Усевалад у 1059 годзе вызвалілі дзядзьку і прывялі да прысягі (як старэйшы іх на пакаленне, паводле дынастычных паняццяў, ён мусіў займаць кіеўскі сталец) з адмовай ад вялікага кіеўскага княжанне. Судзіслаў стаў манахам у Кіеўскім Георгіеўскім манастыры, дзе і памёр у 1063 годзе.
Зноскі
Літаратура правіць
- Псковская 2-я и Софийская 1-я летопись // Полное собрание русских летописей. — СПб., 1851. — Т. 5. — 656 с.
- Войтович Л. Князівські династії Східної Європи (кінець IX — початок XVI ст.): склад, суспільна і політична роль. Історико-генеалогічне дослідження. — Львів: Інститут українознавства ім. І.Крип’якевича, 2000. — 649 с. — ISBN 966-02-1683-1. (укр.)
- Карпов А. Ю. Владимир Святой. — 2-е изд., испр. и доп. — М.: Молодая гвардия, 2004. — 454 с. — (Жизнь замечательных людей: Серия биографий; Вып. 1114 (914)). — 5 000 экз. — ISBN 5-235-02742-6.