Ізяслаў Яраславіч
Ізяслаў Яраславіч (у хрышчэнні Дзмітрый; 1024 — 3 кастрычніка 1078) — князь тураўскі і вялікі князь кіеўскі.
| Ізяслаў Яраславіч | |
|---|---|
 | |
 | |
| Нараджэнне |
1024 |
| Смерць |
3 кастрычніка 1078 |
| Месца пахавання | |
| Род | Рурыкавічы |
| Бацька | Яраслаў Уладзіміравіч |
| Маці | Інгігерда |
| Жонка | Гертруда Польская[1] |
| Дзеці | Яраполк Ізяславіч[2], Святаполк ІІ Тураўскі і Мсціслаў Ізяславіч |
| Дзейнасць | палітык |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
БіяграфіяПравіць
Старэйшы сын Яраслава Мудрага. Княжыў у Тураве, напэўна, з 1042 (заснавальнік дынастыі Ізяслаеічаў), а ў 1052 атрымаў і пасад у Ноўгарадзе. Пасля смерці бацькі (1054) стаў вялікім князем кіеўскім. У 1058 зрабіў паход і перамог заходнябалцкае племя голядзь. У 1067 з братамі Святаславам і Усеваладам ваяваў супраць полацкага князя Усяслава Брачыславіча, удзельнік Нямігскай бітвы (1067). У час перагавораў каля Оршы вераломна захапіў Усяслава ў палон і адправіў у цямніцу ў Кіеў. У выніку народнага паўстання ў 1068 годзе Ізяслаў Яраславіч скінуты з трона. У 1069 з дапамогай польскага караля Баляслава вярнуўся ў Кіеў, прагнаў Усяслава з Полацка і прызначыў на яго месца свайго сына Мсціслава Ізяславіча, а потым — Святаполка Ізяславіча. У 1073 вымушаны пакінуць Кіеў, у 1077 зноў захапіў кіеўскі трон. У Тураў на княжанне паслаў сына Яраполка Ізяславіча. Ізяслаў Яраславіч загінуў у міжусобнай барацьбе пад Чарнігавам. Адзін са складальнікаў «Рускай праўды». Віслыя свінцовыя пячаткі Ізяслава Яраславіча выяўлены пры археалагічных раскопках у Ваўкавыску, Тураве, Брэсце.
Гл. таксамаПравіць
Зноскі
ЛітаратураПравіць
- Штыхаў Г. Ізяслаў Яраславіч // БЭ ў 18 т. Т. 7. Мн., 1998.