Сядзіба Рэйнаў (Бабінічы)
Сядзіба Рэйнаў — колішняя сядзіба ў в. Звёздная Аршанскага раёна Беларусі. Сядзіба не захавалася. Да нашага часу дайшлі элементы парку.
| Славутасць | |
| Сядзіба Рэйнаў | |
|---|---|
| 54°24′43″ пн. ш. 30°25′12″ у. д.HGЯO | |
| Краіна | |
| Месцазнаходжанне | |
 |
|
Гісторыя правіць
У XVI ст. сядзіба Бабінічы належала Кмітам. Найбольш вядомым прадстаўніком роду з’яўляўся ваенны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага Філон Кміта-Чарнобыльскі (каля 1530 — да 1587). У час Інфлянцкай вайны камандаваў войскамі на ўсходняй мяжы дзяржавы. За ваенныя заслугі ў 1566 г. атрымаў прывілей на Чарнобыль і прызначаны аршанскім старастам з абавязкам ахоўваць аршанска-смаленскае памежжа.
У пачатку XX ст. знаходзілася ў Пугляеўскай воласці Горацкага павета і належала адстаўному генерал-маёру Аскару Фёдаравічу Рэйну. Гаспадарка з’яўлялася ўзорнай, вядася аканомам. Усяго ў гаспадарцы было 3,75 тыс. дзесяцін зямлі. 3 іх пад садам, агародам і возерам — 27 дзесяцін, пад сенажацямі — 150 дз., пад лесам і зарасцямі — 2,38 дз., няўдобіц — 188 дз., ворнай — 400 дз. Маёнтак падзяляўся на эканомію і хутар. У гаспадарцы вёўся 8-польны севазварот. Вырошчваліся: азімае жыта (да 40 дз.) прабштэйскае, трысняговае, мясцовае і бесцягорка; яравая пшаніца (5 дз.) чырвонакалоска; ячмень (20 дз.) шэвалье, баварскі, дацкі, чэшскі; авёс (60 дз.) тульскі, шацілаўскі, канадскі, мясцовы, бесцягорка; гарох, віка белая і чорная, лубін, бульба (да 100 дз.) 16 гатункаў (глобус, персікавы цвет, цыбульны цвет, дабера, маскоўка, самсон, імператар, алкаголь, белы велікан, мучны шар, гіганцкі, сіні, ружовы і інш.). У продаж паступала насенне пшаніцы, аўса, бульбы.
Для патрэб гаспадаркі ўтрымліваўся статак коней на 60 галоў розных парод. Меўся статак кароў на 150 галоў: помесь мясцовай і сіментальскай; свіней (50 галоў): беркшыры і ёркшыры для адкорму. Малако перапрацоўвалася на масла. Меўся сад (5 дз.), вырошчвалі яблыні антонаўку, цітаўку і інш., грушы, вішні, слівы, ягадныя кусты. Вялася лясная гаспадарка. Пры сядзібе меўся бульба-крухмальны завод, млын мукамольны з турбінай і крупадзёркай.
У пачатку 1990-х гг. заставаліся рэшткі 1-павярховага драўлянага сядзібнага дома.
Зноскі
Літаратура правіць
- Півавар М. В. Бабінічы // Сядзібы Віцебшчыны. — Мн.: БелЭн, 2020. — 256 с. — ISBN 978-985-11-1202-5.
Спасылкі правіць
- Сядзіба Рэйнаў (Бабінічы) на сайце Глобус Беларусі (руск.)