Сінкевічы

Сінкевічы
	Герб
Краіна	Беларусь
Вобласць	Брэсцкая
Раён	Лунінецкі
Сельсавет	Сінкевіцкі
Каардынаты	52°12′58,88″ пн. ш. 27°15′19,84″ у. д.HGЯO
Вышыня цэнтра	117 м
Колькасць двароў	323
Насельніцтва	886 чалавек (2009)
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 1647
Паштовыя індэксы	225686
Аўтамабільны код	1
СААТА	1247854071
	Сінкевічы на Вікісховішчы

Сінке́вічы^[1] (трансліт.: Sinkievičy, руск.: Синкевичи) — аграгарадок у Лунінецкім раёне Брэсцкай вобласці Беларусі. Уваходзіць у склад і з’яўляюцца цэнтрам Сінкевіцкага сельсавета.

Геаграфія

Знаходзіцца за 36 км у напрамку на ўсход ад горада Лунінец, за 276 км ад Брэста^[2]. Чыгуначная станцыя Сінкевічы.

Гісторыя

У 1493 годзе Сінкевічы — сяло маёнтка Лахва, уласнасць Пятра Янавіча Мантыгірдавіча — троцкага ваяводы^[3]. У 1588 годзе Сынкавічы — сяло маёнтка Лахва, уласнасць Мікалая Крыштафа Радзівіла, князя на Алыцы і Нясвіжы. У 1672 годзе Сінкевічы — сяло маёнтка Лахва, 22 двары і 28 валок (з іх звыш 18 пустых). У 1785 годзе Сінкевічы — сяло маёнтка Лахва, 34 двары^[3].

Насельніцтва

2001 год — 312 двароў, 960 жыхароў^[2].
2009 год — 323 двары, 886 жыхароў

Інфраструктура

На тэрыторыі вёскі знаходзіцца ААТ «Палімер» канцэрна Белдзяржхарчпрам.

Памятныя мясціны

Царква Святога Георгія

Помнік

У вёсцы знаходзіцца Царква Святога Георгія са званіцай, пабудаваная ў XVII—XVIII стагоддзях. Занесена ў Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь як аб’ект гісторыка-культурнай спадчыны рэспубліканскага значэння. Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 112Г000469шыфр 112Г000469

За 2 км на ўсход ад вёскі, за 400 метрах на поўдзень ад старой дарогі, ва ўрочышчы Патоўскі Востраў знаходзіцца курган перыяду ранняга сярэднявечча, які занесены ў Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь як аб’ект гісторыка-культурнай спадчыны рэспубліканскага значэння. Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 113В000470шыфр 113В000470

Прыкладна ў 1938—1939 гг. высілкамі мясцовага аддзела КОП (16-ы памежны батальён «Сінкевічы») быў збудаваны касцёл, асвечаны ў 1939 годзе біскупам пінскім Казімірам Букрабам. Да нашага часу не захаваўся.

Брацкая магіла савецкіх воінаў і партызан, помнікі падпольшчыкам і землякам, якія загінулі ў Вялікую Айчынную^[2].

Вядомыя асобы

Віктар Анатолевіч Фядосік (нар. 1951) — гісторык

Крыніцы

↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2010.— 318 с. ISBN 978-985-458-198-9. (DJVU)
↑ ^а ^б ^в БелЭн 2002.
↑ ^а ^б Сінкевічы Архівавана 12 лістапада 2013.

Літаратура

Сінкевічы // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 401. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сінкевічы
Repozytorium.fn.org.pl. KOŚCIÓŁ W SIENKIEWICZACH NA POLESIU (відэа, хроніка 1939)

[1] Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2010.— 318 с. ISBN 978-985-458-198-9. (DJVU)

[FOOTNOTEБелЭн2002-2] а ^б ^в БелЭн 2002.

[Сін-3] а ^б Сінкевічы Архівавана 12 лістапада 2013.

[1]

[2]

[3]