Традыцыяналісцкая іспанская фаланга саветаў нацыянальнага сіндыкалісцкага наступлення
Традыцыяналісцкая іспанская фаланга саветаў нацыянальнага сіндыкалісцкага наступлення (ісп.: Falange Española Tradicionalista y de las Juntas de Ofensiva Nacional Sindicalista) — кіруючая партыя Франкісцкай Іспаніі. Была ўтворана ў 1937 годзе шляхам аб’яднання Фалангі саветаў нацыянальнага сіндыкалісцкага наступлення і карлістаў, якія падчас грамадзянскай вайны 1936—1939 гадоў прадстаўлялі бок нацыяналістаў і змагаліся супраць рэспубліканцаў[2]. У ідэалогіі партыі пераклікаліся фашызм[3], традыцыяналізм[4][5], франкізм[6], таталітарызм[7][8], нацыяналізм[9] і нацыянал-каталіцызм[10]. З 1958 года арганізацыя існавала як так званы «Нацыянальны рух», прыпыніўшы сваю дзейнасць ў 1977[11].
| Традыцыяналісцкая іспанская фаланга саветаў нацыянальнага сіндыкалісцкага наступлення | |
|---|---|
 | |
| Дата заснавання | 19 красавіка 1937 |
| Дата роспуску | 13 красавіка 1977 |
| Штаб-кватэра | |
| Краіна | |
| Ідэалогія | Нацыянал-сіндыкалізм, франкізм, Traditionalism[d], Panhispanism[d], манархізм, фалангізм, integral nationalism[d], National Catholicism[d], антыкамунізм, antiliberalism[d], фашызм[1] і карпаратывізм[d] |
| Партыйны друк | Arriba[d] |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
Крыніцы
правіць- ↑ https://books.google.es/books?id=sRjmDAAAQBAJ&pg=PA54&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false
- ↑ Thomàs 2020, p. 39.
- ↑
- Blinkhorn 2003, pp. 10–11;
- Griffin & Feldman 2004, pp. 82–83;
- Thomàs 2020, pp. 38–39
- ↑ see e.g. González Cuevas 2008, pp. 1170–1171, Rodríguez Núñez 2013, Heleno Saña, Historia de la filosófia española, Madrid 2007, ISBN 9788496710986, p. 255 and onwards, in popular discourse Pradera is "one of the icons and pilars of Francoism", see ABC 25.10.04, available here
- ↑ Gonzalo Redondo Galvez, Política, cultura y sociedad en la España de Franco, 1939–1975, vol. 1, Pamplona 1999, ISBN 8431317132; according to the author, "el authoritarismo franquista no fue de signo fascista sino tradicionalista", according to another, "el authoritarismo franquista no fue de signo fascista sino tradicionalista", see Juan María Sanchez-Prieto, Lo que fué y lo que no fué Franco, [in:] Nueva Revista de Política, Cultura y Arte 69 (2000), pp. 30–38
- ↑ Cyprian P. Blamires (editor). World Fascism: A Historical Encyclopedia. Santa Barbara, California, USA: ABC-CLIO, 2006. pp. 219-220.
- ↑ Un estado totalitario armonizará en España el….
- ↑ Un estado totalitario armonizará en España el(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 13 студзеня 2023. Праверана 10 студзеня 2023.
- ↑ The Extreme Right in Spain - Surviving in the Shadow of Franco. core.ac.uk. Hedda Samdahl Weltz (3 снежня 2014).
- ↑ García-Fernández, Mónica (February 2022). "From National Catholicism to Romantic Love: The Politics of Love and Divorce in Franco's Spain". Contemporary European History. 31 (1, Special Issue: The Contemporary European History Prize). Cambridge and New York: Cambridge University Press: 2–14. doi:10.1017/S0960777321000515. ISSN 1469-2171.
- ↑ Thomàs 2020, p. 38.
Літаратура
правіць- Blinkhorn, Martin (2003). Fascists and Conservatives: The Radical Right and the Establishment in Twentieth-Century Europe(англ.). Routledge. ISBN 978-1-134-99712-1.
- Griffin, Roger; Feldman, Matthew (2004). Fascism: The 'fascist epoch'(англ.). Taylor & Francis. pp. 82–83. ISBN 978-0-415-29019-7. Праверана 2020-07-05.
- Thomàs, Joan Maria (2020). "La Alemania nazi y el fascismo español durante la Guerra Civil". Cuadernos de Historia de España(ісп.). 87 (87). Buenos Aires: Universidad de Buenos Aires: 38. doi:10.34096/che.n87.9047. ISSN 0325-1195.