Уладзімір Гаўрылавіч Вафіядзі

Уладзімір Гаўрылавіч Вафіядзі (10 студзеня 1911, Масква — 17 мая 1986) — беларускі фізік. Член-карэспандэнт АН БССР (1966), доктар фізіка-матэматычных навук (1963), прафесар (1964). Заслужаны дзеяч навукі і тэхнікі БССР (1971)[1].

Уладзімір Гаўрылавіч Вафіядзі
Дата нараджэння 10 (23) студзеня 1911
Месца нараджэння
Дата смерці 17 мая 1986(1986-05-17) (75 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Род дзейнасці фізік
Навуковая сфера фізіка
Месца працы
Навуковая ступень доктар фізіка-матэматычных навук
Навуковае званне член-карэспандэнт АН БССР, прафесар
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Аляксандр Лебедзеў[d]
Узнагароды
Ордэн «Знак Пашаны» медаль «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»

Біяграфія правіць

Вучыўся завочна ў Ленінградскім універсітэце (1932—1941). З 1931 г. працаваў у Дзяржаўным аптычным інстытуце ў Ленінградзе. У 1962—1972 гг. загадчык кафедры электрафізікі БДУ[1].

Навуковая дзейнасць правіць

Навуковыя даследаванні па оптыцы, інфрачырвонай тэхніцы і спектраскапіі, распрацоўцы оптыка-электронных прыбораў. Даследаваў пытанні мадуляцыі святла, займаўся радыяцыйнымі вымярэннямі тэмпературы. Адзін са стваральнікаў святлолакацыйнага далямера  (руск.)[1].

Сярод апублікаванага:

  • Фотоэлектрическая автоматика. — Мн., 1966.
  • Скорость света и её значение в науке и технике. — Мн., 1970. (разам з Ю. В. Паповым)

Зноскі

  1. а б в Вафиади Владимир Гаврилович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 106. — 737 с.

Літаратура правіць

Спасылкі правіць