Фёдар Пятровіч Вінакураў

	Фёдар Пятровіч Вінакураў
	Міністр меліярацыі і воднай гаспадаркі БССР
	1954 — 1956
	1-ы намеснік наркама воднай гаспадаркі Узбекскай ССР
	1941
Адукацыя	Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт шляхоў зносін (1925);
Дзейнасць	вучоны
Месца працы	Інстытут ірыгацыі[d]; Беларускі політэхнічны інстытут;
Нараджэнне	17 лютага 1900; Расказань[d], Балашоўскі павет[d], Саратаўская губерня, Расійская імперыя;
Смерць	15 чэрвеня 1990 (90 гадоў)
	Навуковая дзейнасць
Навуковая сфера	гідратэхніка
Вядомы як	акадэмік АН БССР, акадэмік АА СССР, прафесар

Фё́дар Пятро́віч Вінаку́раў (17 лютага 1900, в. Расказань, Раднічкоўскі раён, Саратаўская вобласць — 15 чэрвеня 1990) — беларускі савецкі вучоны ў галіне гідратэхнікі. Акадэмік АН БССР (1960, член-карэспандэнт з 1950), акадэмік Акадэміі будаўніцтва і архітэктуры СССР (1957), прафесар (1943). Заслужаны дзеяч навукі і тэхнікі БССР (1954)^[1].

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Вінакураў.

БіяграфіяПравіць

Скончыў Ленінградскі інстытут інжынераў шляхоў зносін у 1925 годзе. У 1941 годзе дырэктар Інстытута ірыгацыі ў Ташкенце, у 1942—1944 гг. першы намеснік наркама воднай гаспадаркі Узбекскай ССР. У 1948—1961 гг. у БПІ^[1].

З 1954 года міністр меліярацыі і воднай гаспадаркі БССР, з 1956 г. галоўны вучоны сакратар Прэзідыума АН БССР, у 1969—1970 гг. акадэмік — сакратар Аддзялення фізіка-тэхнічных навук АН БССР^[1].

Кандыдат у член ЦК КПБ у 1956—1971 гг. Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР у 1955—1959^[1]гг.

Навуковая дзейнасцьПравіць

Распрацоўваў пытанні праектавання і будаўніцтва комплексаў гідратэхнічных збудаванняў механікі тарфяных грунтоў. Аўтар праектаў і кіраўнік каля 20 будаўнічых комплексаў, якія маюць важнае народна-гаспадарчае значэнне^[1].

Асноўныя працыПравіць

Аўтар больш за 50 навуковых прац, у тым ліку 2 манаграфій^[2]:

Строительные свойства торфяных грунтов. Мн.: Изд-во Акад. наук БССР, 1962 (совм. с А. Е. Тетеркиным, М. А. Питермоном).

УзнагародыПравіць

Узнагароджаны ордэнамі Айчыннай вайны I ступені (1945), «Знак Пашаны» (1944), медалямі^[2].

Зноскі

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Винокуров Фёдор Петрович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 114—115. — 737 с.
↑ ^2,0 ^2,1 Акадэмік ВІНАКУРАЎ Фёдар Пятровіч (руск.)

ЛітаратураПравіць

Федор Петрович Винокуров (к 70-летию со дня рождения и 47-летию научно-производственной деятельности) // Инженерно-физический журнал. 1970. Т.18, № 3.
Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1997. — Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым. — 480 с. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 4), ISBN 985-11-0035-8. — С. 182.

СпасылкіПравіць

Акадэмік ВІНАКУРАЎ Фёдар Пятровіч (руск.)
Фёдар Пятровіч Вінакураў у базе дадзеных «История белорусской науки в лицах» Цэнтральнай навуковай бібліятэкі імя Якуба Коласа НАН Беларусі (руск.)

[БС-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Винокуров Фёдор Петрович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 114—115. — 737 с.

[АВФ-2] 2,0 ^2,1 Акадэмік ВІНАКУРАЎ Фёдар Пятровіч (руск.)

[1]

[2]