Хаакін Фанхуль
Хаакін Фанхуль Ганьі (ісп.: Joaquín Fanjul Goñi; 30 мая 1880 — 17 жніўня 1936) — іспанскі ваенны дзеяч, генерал.
| Хаакін Фанхуль | |
|---|---|
| ісп.: Joaquín Fanjul Goñí | |
_Joaqu%C3%ADn_Fanjul.jpg){kind=icon} | |
| Дата нараджэння | 30 мая 1880[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 17 жніўня 1936[1] (56 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Дзеці | Juan Manuel Fanjul Sedeño[d] і José Ignacio Fanjul Sedeño[d] |
| Грамадзянства | |
| Званне | дывізійный генерал[d] |
| Бітвы/войны | |
| Узнагароды і званні |
  |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія
правіцьАфіцэр пяхоты. У маладосці удзельнічаў у іспана-амерыканскай вайне 1898 года. Затым служыў у гарнізоне Памплоны. Скончыў Вышэйшую ваенную школу, стаў афіцэрам Генеральнага штаба, атрымаў ступень ліцэнцыята права. Аўтар даследаванняў па ваеннай сацыялогіі («Сацыяльная місія арміі. Ваенная сацыялогія», Мадрыд, 1907).
Удзельнічаў у баявых дзеяннях у Марока. За ваенныя заслугі датэрмінова атрымліваў званні маёра (1910), падпалкоўнік (1915) і брыгаднага генерала (1926, праз два гады пасля павышэння ў палкоўнікі). Прытрымліваўся ярка выяўленых кансерватыўных, манархічных поглядаў. У 1919 годзе быў абраны дэпутатам картэсаў (парламента) ад Куэнкі.
Пасля абвяшчэння Іспаніі Рэспублікай Фанхуль зноў абіраўся дэпутатам картэсаў ад Куэнкі — у 1931 годзе (як незалежны) і ў 1933 годзе (ад кааліцыі Аграрнай партыі і Іспанскай канфедэрацыі аўтаномных правых (CEDA)). Быў адным з заснавальнікаў правага Іспанскага ваеннага саюза.
У 1934—1935 гадах займаў пасады начальніка штаба арміі, а затым намесніка ваеннага міністра. Пазней адышоў ад CEDA, так як тая прызнавала рэспубліку, і стаў прыхільнікам манархіста Хасэ Кальва Сатэла.
У 1935 годзе быў выраблены ў дывізіённыя генералы, а ў студзені 1936 года прызначаны камандуючым войскамі на Канарскіх астравах, але на гэтай пасадзе прабыў нядоўга — у лютым 1936 года на яго месца быў прызначаны генерал Франсіска Франка, які такім чынам быў выдалены з Мадрыда, дзе займаў пасаду начальніка Генеральнага штаба.
Вярнуўшыся ў Мадрыд, генерал Фанхуль прыняў удзел у ваеннай змове супраць урада Народнага Фронту, падтрымліваў актыўныя кантакты з генералам Эміліа Мола. Пры размеркаванні абавязкаў паміж генераламі-паўстанцамі, яму было даручана кіраваць бунтам у Мадрыдзе, які адбыўся 19 ліпеня 1936 года, у пачатку грамадзянскай вайны. Абраўшы абарончую тактыку і праявіўшы марудлівасць, нацыяналісты былі блакаваны ў казармах «Мантанья» і маглі толькі спадзявацца на прыход падмацаванняў з Вальядаліды і Бургаса. Аднак гэтага не адбылося — казармы былі падвергнуты артылерыйскаму абстрэлу і паветранай атацы, пасля чаго ўзяты штурмам рэспубліканскімі фарміраваннямі, якія расстралялі на месцы каля сотні ўзятых у палон удзельнікаў паўстання. Фанхуль быў паранены і ўзяты ў палон разам са сваім сынам Хасэ Ігнасіа (лейтэнантам медыцынскай службы) і палкоўнікам Фернандэсам Кінтанай. 15 жніўня генерал Фанхуль быў прысуджаны да смерці. Расстраляны 17 жніўня разам з палкоўнікам Фернандэсам Кінтанай. Сын генерала быў забіты ў турме 23 жніўня таго ж года.
Памяць
правіцьУ памяць пра генерала Фанхула названы вуліцы ў Мадрыдзе і іншых гарадах Іспаніі.
Зноскі
правіць- ↑ а б Joaquín Fanjul Goñi // Diccionario biográfico español — Real Academia de la Historia, 2011. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б http://www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=/wc/servidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=5-5&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%2835970%29.NDIP. Праверана 20 студзеня 2020.
- ↑ а б http://www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=/wc/servidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=6-6&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%2835970%29.NDIP. Праверана 20 студзеня 2020.
- ↑ https://datos.gob.es/es/catalogo/e00123904-autores-espanoles-en-dominio-publico-fallecidos-desde-1900