Шэлдан Лі Глэшау
Шэлдан Лі Глэшау (англ.: Sheldon Lee Glashow; нар. 5 снежня 1932, Нью-Ёрк) — амерыканскі фізік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіцы (1979) (сумесна з Абдусам Саламам і Стывенам Вайнбергам).
| Шэлдан Глэшау | |
|---|---|
| англ.: Sheldon Lee Glashow | |
 | |
| Дата нараджэння | 5 снежня 1932[1][2][…] (90 гадоў) |
| Месца нараджэння | |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | фізік, навуковец, фізік-тэарэтык, выкладчык універсітэта |
| Навуковая сфера | тэарэтычная фізіка[5], Электраслабае ўзаемадзеянне[5] і фізіка элементарных часціц[5] |
| Месца працы | |
| Альма-матар | |
| Навуковы кіраўнік | Джуліян Швінгер |
| Член у | |
| Узнагароды | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
БіяграфіяПравіць
Нарадзіўся ў Нью-Ёрку ў сям’і Люіса Глухоўскага і Бэлы Рубін, ураджэнцаў Бабруйска, якія заснавалі ў Нью-Ёрку кантору па рамонце водаправода. Скончыў Карнельскі ўніверсітэт (1954); магістр (1955). Пад кіраўніцтвам будучага Нобелеўскага лаўрэата Джуліяна Швінгера выканаў і абараніў доктарскую дысертацыю на тэму «вектарны мезон ў распадзе элементарных часціц» (1959) ў Гарвардскім універсітэце. Прафесар Стэнфардскага ўніверсітэта (1961—1962), Каліфарнійскага універсітэта ў Берклі (1962—1966) і Гарвардскага (з 1966 г.) універсітэтаў.
Працаваў у галіне тэорыі элементарных часціц. Значная частка работ Глэшау прысвечана праблеме аб’яднання ўсіх тыпаў узаемадзеянняў, назіраных у прыродзе (моцнага, слабога, электрамагнітнага і гравітацыйнага). Выкарыстаная ім так званая калібравальная сіметрыя, дазволіла распрацаваць тэорыю аб’яднання электрамагнетызму і слабога ўзаемадзеяння (электраслабога ўзаемадзеяння) і прадказаць наяўнасць слабых нейтральных токаў паміж элементарнымі часціцамі. Гэты ўклад вучонага быў ацэнены Нобелеўскім камітэтам, і яму была прысуджана Нобелеўская прэмія.
Глэшау таксама ўнёс істотны ўклад у разуменне моцнага ўзаемадзеяння элементарных часціц, увёўшы ва ўжытак чацвёрты (зачараваны) тып кваркаў. (Першыя тры тыпы кваркаў — верхнія, ніжнія і дзіўныя — былі прапанаваны ў 1963 г. фізікамі Мюрэем Гел-Манам і Джорджам Цвейгам). Такім чынам, прадбачанне навукоўцаў атрымала эксперыментальнае пацверджанне. Апрацаваўшы вынікі выбуху звышновай зоркі, Глэшау паведаміў у 1987 г. аб сваіх больш нізкіх ацэнках масы нейтрына.
У 1960 годзе стварыў тэорыю электраслабога ўзаемадзеяння, заснаваную на ідэях калібровачнай сіметрыі. За ўклад у тэорыю слабых і электрамагнітных узаемадзеянняў паміж элементарнымі часціцамі удастоены Нобелеўскай прэміі па фізіцы (1979, разам з Абдусам Саламам і Стывенам Вайнбергам).
Шэлдан Глэшау быў удастоены медаля Роберта Опенгеймера Універсітэта Маямі (1977) і медалі Джорджа Ледлі Гарвардскага універсітэта (1978). Абраны членам Амерыканскага фізічнага таварыства, Амерыканскай акадэміі навук і мастацтваў, Нацыянальнай акадэміі навук ЗША.
Зноскі
- ↑ Sheldon Lee Glashow // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Sheldon Lee Glashow // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Sheldon L. Glashow // Internet Speculative Fiction Database — 1995. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ NNDB — 2002.
- ↑ а б в Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
- ↑ а б NNDB — 2002.
- ↑ а б в NNDB — 2002.
ЛітаратураПравіць
- Alan Symons. The jewish contriution to the 20-th century. — London: «Polo Publishing», 1997.
- Глэшаў Лі Шэлдан // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 230. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.