Эрнст Аўгуст I (кароль Гановера)

Эрнст Аўгуст I (ням.: Ernst August I.; 5 чэрвеня 1771 — 18 лістапада 1851) — кароль Гановера з 1837 года. Меў брытанскі тытул герцаг Камберлендскі (англ.: Ernest Augustus Duke of Cumberland).

Эрнст Аўгуст I Гановерскі
Ernst August I.
4-ы Кароль Гановера 20 чэрвеня 1837 — 18 лістапада 1851
Папярэднік	Вільгельм IV
Пераемнік	Георг V
Нараджэнне	5 чэрвеня 1771(1771-06-05)[…] Бакінгемскі палац, Вэстмінстэр, графства Вялікі Лондан, Вялікі Лондан, Англія, Каралеўства Вялікабрытанія
Смерць	18 лістапада 1851(1851-11-18)[…] (80 гадоў) Гановер, Каралеўства Гановер, Германскі саюз
Месца пахавання	Херэнхаўзенскія сады[d] Маўзалей Вельфаў[d]
Род	Гановерская дынастыя
Бацька	Георг III, кароль брытанскі
Маці	Шарлота Мекленбург-Стрэліцкая[d]
Жонка	Фрыдэрыка Мекленбург-Стрэліцкая[d]
Дзеці	Георг V, кароль Гановера, George FitzErnest[d], Frederica Hanover[d] і stillborn daughter Hanover[d]
Член у	Orange Order[d] Лонданскае каралеўскае таварыства
Адукацыя	Гётынгенскі ўніверсітэт
Дзейнасць	ваенны, палітык
Аўтограф
Род войскаў	Брытанская армія[d]
Званне	фельдмаршал
Бітвы	Напалеонаўскія войны
Узнагароды	Royal Fellow of the Royal Society[d] (24 красавіка 1828)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Пяты сын караля Вялікабрытаніі і Гановера Георга III.

Удзельнік рэвалюцыйных і напалеонаўскіх войнаў, быў паранены, аслеп на левае вока. У 1793—1795 гадах удзельнічаў у нідэрландскіх паходах; у 1799 годзе з тытулам герцага Кумберланда ўвайшоў у палату лордаў. У палаце лордаў ён стаяў на баку торы і быў праціўнікам эмансіпацыі каталікоў.

У 1813 годзе ўдзельнічаў у Кульмскай бітве. Фельдмаршал з 1813 года.

Пасля скону старэйшых братоў Георга IV і Вільгельма IV, якія таксама кіравалі абодвумі каралеўствамі, герцаг Камберлендскі ў 1837 годзе ўзышоў па салічнаму закону на гановерскі прастол. Брытанскі прастол, спадчынны па жаночай лініі, пры гэтым заняла яго пляменніца Вікторыя, дачка Эдуарда, герцага Кенцкага, які памёр у 1820 годзе і быў старэйшы за Эрнста Аўгуста.

Да нараджэння ў Вікторыі першага дзіцяці (дачкі Вікторыі ў 1840 годзе) быў спадчыннікам брытанскага прастола. Існаваў акт аб рэгенцтве на выпадак, калі Вікторыя памрэ, не пакінуўшы спадчыннікаў, а Эрнст будзе тым часам у Гановеры.

У Вялікабрытаніі ён быў вельмі непапулярны; хадзілі чуткі пра тое, што ён забіў уласнага лакея і жыў сумесна з сястрой Сафіяй. У Гановеры, насупраць, ён карыстаўся любоўю падданых, з прычыны таго, што ўпершыню за сто гадоў з лішнім у краіны апынуўся кароль, увесь час які жыў у Гановеры. Знаходзячы, што дзяржаўны лад краіны не адпавядае яго перакананням, ён у чэрвені 1837 года адмяніў канстытуцыю і з жалезнай паслядоўнасцю пераследваў усякую апазіцыю. У 1840 годзе быў уведзены новы дзяржаўны парадак.

У 1843 годзе Эрнст Аўгуст наведаў Англію, дзе прысягнуўся, як падданы, каралеве Вікторыі і прыняў удзел у пасяджэннях палаты лордаў. Сакавіцкія падзеі 1848 гады прымусілі Эрнста-Аўгуста ўнесці некаторыя ліберальныя змены ў канстытуцыю. Калі пачалася рэакцыя, ён пярэчыў аб'яднанню Германіі і хоць і ўступіў у так званы саюз трох каралёў, але хутка з яго выйшаў.

У горадзе перад галоўным вакзалам пастаўлены яму конны помнік; гановерцы прызначаюць сустрэчы «пад хвастом».

Сям'я

У 1815 годзе ўзяў шлюб з кузінай, прынцэсай Фрыдэрыкай Мекленбург-Стрэліцкай, сястрой прускай каралевы Луізы; Толькі адно дзіця ад гэтага шлюбу выжыла — будучы кароль Георг V Гановерскі (1819—1878).

Спасылкі

• Эрнст-Август, король ганноверский // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.