Эрнст Аўгуст I (кароль Гановера)

Эрнст Аўгуст I (ням.: Ernst August I.; 5 чэрвеня 1771 — 18 лістапада 1851) — кароль Гановера з 1837 года. Меў брытанскі тытул герцаг Камберлендскі (англ.: Ernest Augustus Duke of Cumberland).

Эрнст Аўгуст I Гановерскі
Ernst August I.
Сцяг4-ы Кароль Гановера Сцяг
20 чэрвеня 1837 — 18 лістапада 1851
Папярэднік Вільгельм IV
Пераемнік Георг V
Нараджэнне 5 чэрвеня 1771(1771-06-05)[1][2][…]
Смерць 18 лістапада 1851(1851-11-18)[1][2][…] (80 гадоў)
Месца пахавання
Род Гановерская дынастыя
Бацька Георг III, кароль брытанскі
Маці Шарлота Мекленбург-Стрэліцкая[d]
Жонка Фрыдэрыка Мекленбург-Стрэліцкая[d][4]
Дзеці Георг V, кароль Гановера, George FitzErnest[d][5], Frederica Hanover[d][5] і stillborn daughter Hanover[d][5]
Член у
Адукацыя
Дзейнасць ваенны, палітык
Аўтограф Выява аўтографа
Род войскаў Брытанская армія[d]
Званне фельдмаршал[d]
Бітвы
Узнагароды
ордэн Святога апостала Андрэя Першазванага ордэн Падвязкі Order of St Patrick Knight Grand Cross of the Order of Saint Stephen of Hungary Knight Grand Cross of the Order of the Bath Knight Grand Cross of the Military Order of William Knight Grand Cross in the Order of the Netherlands Lion ордэн Чырвонага арла 2-га класа

Royal Fellow of the Royal Society[d] (24 красавіка 1828)

Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

Пяты сын караля Вялікабрытаніі і Гановера Георга III.

Удзельнік рэвалюцыйных і напалеонаўскіх войнаў, быў паранены, аслеп на левае вока. У 1793—1795 гадах удзельнічаў у нідэрландскіх паходах; у 1799 годзе з тытулам герцага Кумберланда ўвайшоў у палату лордаў. У палаце лордаў ён стаяў на баку торы і быў праціўнікам эмансіпацыі каталікоў.

У 1813 годзе ўдзельнічаў у Кульмскай бітве. Фельдмаршал з 1813 года.

Пасля скону старэйшых братоў Георга IV і Вільгельма IV, якія таксама кіравалі абодвумі каралеўствамі, герцаг Камберлендскі ў 1837 годзе ўзышоў па салічнаму закону на гановерскі прастол. Брытанскі прастол, спадчынны па жаночай лініі, пры гэтым заняла яго пляменніца Вікторыя, дачка Эдуарда, герцага Кенцкага, які памёр у 1820 годзе і быў старэйшы за Эрнста Аўгуста.

Да нараджэння ў Вікторыі першага дзіцяці (дачкі Вікторыі ў 1840 годзе) быў спадчыннікам брытанскага прастола. Існаваў акт аб рэгенцтве на выпадак, калі Вікторыя памрэ, не пакінуўшы спадчыннікаў, а Эрнст будзе тым часам у Гановеры.

У Вялікабрытаніі ён быў вельмі непапулярны; хадзілі чуткі пра тое, што ён забіў уласнага лакея і жыў сумесна з сястрой Сафіяй. У Гановеры, насупраць, ён карыстаўся любоўю падданых, з прычыны таго, што ўпершыню за сто гадоў з лішнім у краіны апынуўся кароль, увесь час які жыў у Гановеры. Знаходзячы, што дзяржаўны лад краіны не адпавядае яго перакананням, ён у чэрвені 1837 года адмяніў канстытуцыю і з жалезнай паслядоўнасцю пераследваў усякую апазіцыю. У 1840 годзе быў уведзены новы дзяржаўны парадак.

У 1843 годзе Эрнст Аўгуст наведаў Англію, дзе прысягнуўся, як падданы, каралеве Вікторыі і прыняў удзел у пасяджэннях палаты лордаў. Сакавіцкія падзеі 1848 гады прымусілі Эрнста-Аўгуста ўнесці некаторыя ліберальныя змены ў канстытуцыю. Калі пачалася рэакцыя, ён пярэчыў аб'яднанню Германіі і хоць і ўступіў у так званы саюз трох каралёў, але хутка з яго выйшаў.

У горадзе перад галоўным вакзалам пастаўлены яму конны помнік; гановерцы прызначаюць сустрэчы «пад хвастом».

Сям'я правіць

У 1815 годзе ўзяў шлюб з кузінай, прынцэсай Фрыдэрыкай Мекленбург-Стрэліцкай, сястрой прускай каралевы Луізы; Толькі адно дзіця ад гэтага шлюбу выжыла — будучы кароль Георг V Гановерскі (1819—1878).

Зноскі

  1. а б Ernest Augustus // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. а б Lundy D. R. Ernst August I König von Hannover // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.
  4. (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
  5. а б в Lundy D. R. The Peerage
  6. List of Royal Society Fellows 1660-2007Лонданскае каралеўскае таварыства. — С. 113.

Спасылкі правіць