Юрый Збаражскі

Юрый Збаражскі
Юрый Збаражскі
	Jerzy Zbaraski
	; Юрый Збаражскі
	; Герб «Карыбут»
крайчы вялікі каронны[d]
	з 1612
падчашы вялікі каронны[d]
	з 1619
кашталян кракаўскі[d]
	1620 — 1631
Папярэднік	Януш Астрожскі
Пераемнік	Станіслаў Канецпольскі[d]
староста пінскі[d]
пасол на Сойм Рэчы Паспалітай[d]
староста сокальскі[d]
староста вісліцкі[d]
староста жарнавецкі[d]
Нараджэнне	каля 1573; Антоніўці[d], Q62979843?, Крамянецкі павет[d];
Смерць	12 ліпеня 1631; Кракаў, Рэч Паспалітая;
Род	Збаражскія
Бацька	Януш Мікалаевіч Збаражскі
Маці	Ганна з Чацвярцінскіх[d]
Адукацыя	Падуанскі ўніверсітэт;
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Юрый Збаражскі (каля 1573 — 1631) — дзяржаўны дзеяч Рэчы Паспалітай. Апошні прадстаўнік роду Збаражскіх.

Біяграфія правіць

З княжацкага роду Збаражскіх герба «Карыбут», сын Януша і Ганны з Чацвярцінскіх. Меў брата Крыштафа.

Навучаўся ў Падуанскім ўніверсітэце, а таксама ў Нідэрландах, асабіста ўдзельнічаў у шведскай інтэрвенцыі Жыгімонта Вазы ў 1598 годзе. Потым займаў шэраг дзяржаўных урадаў.

Крайчы (1612—1619) і падчашы вялікі каронны (1619—1620), кашталян кракаўскі (з 1620); староста пінскі (з 1590), сокальскі (з 1607), жарнавецкі (з 1624) і вісліцкі (1628), дзяржаўца радагоскі (з 1603)^[1].

Пазднякоў В. Збаражскія // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — С. 652. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.