Ядловец[1] (Juniperus) — род хвойных раслін сямейства кіпарысавых.

Ядловец
Dojoji Gobo Wakayama05n4272.jpg
Juniperus chinensis
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Juniperus L., 1753

Сінонімы
Тыпавы від
Wikispecies-logo.svg
Сістэматыка
на Віківідах
Commons-logo.svg
Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  18047
NCBI  13100
EOL  14001
GRIN  g:6229
IPNI  60436243-2
FW  82142

Батанічнае апісаннеПравіць

Вечназялёныя дрэвы вышынёй 10—12, радзей да 30 м, ці кусты, часам сцелістыя. Каранёвая сістэма моцная і глыбокая. Растуць марудна, жывуць да 500—1000 гадоў. Большасць відаў — двухдомныя. Лісце іголка- або лускападобнае. Мікрастробілы дробныя, авальныя. Пасля апладнення мегастробілы зрастаюцца паміж сабой і ўтвараюць сакаўныя шышкі, сіне-чорныя ці цёмна-бардовыя, якія выспяваюць на 2—3-і год (часам іх называюць шышкаягадамі або ядлоўцавымі ягадамі).

Арэал і экалогіяПравіць

 
Ядловец віргінскі (Juniperus virginiana)

Вядома каля 70 відаў. Пашыраны пераважна ва ўмераным поясе Паўночнага паўшар’я; на Беларусі 1 від — ядловец звычайны, утварае падлесак у хвойных і мяшаных лясах.

ЗахворванніПравіць

ВыкарыстаннеПравіць

Тэхнічныя, лекавыя, дэкаратыўныя расліны. Драўніна трывалая, устойлівая супраць насякомых і гніення. Салодкія пахучыя шышкаягады ядлоўца выкарыстоўваюць у харчовай і парфумернай прамысловасці; лісце і маладыя парасткі, багатыя эфірнымі алеямі, што ачышчаюць паветра ад мікробаў — у медыцыне, ветэрынарыі і парфумерыі.

Расліны аказваюць аздараўляльны ўплыў на лес — выдзяляюць фітанцыдаў больш за іншыя хвойныя.

Зноскі

  1. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 70. — 160 с. — 2 350 экз.

ЛітаратураПравіць

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.18 Кн.1: Дадатак: Шчытнікі — ЯЯ / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 2004. — Т. 18. — С. 242. — 472 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0295-4 (Т. 18 Кн. 1).

СпасылкіПравіць