Янка Купала (фільм, 2017)
«Я́нка Купа́ла» — беларускі дакументальны кароткаметражны фільм, зняты на нацыянальнай кінастудыі «Беларусьфільм» (студыя «Летапіс») па заказу Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь у 2017 годзе.[1]
Янка Купала | |
|---|---|
| Янка Купала | |
| Жанр | дакументальны фільм |
| Рэжысёр | |
| Сцэнарыст | |
| Працягласць | 26 хв. |
| Краіна | |
| Мова | беларуская |
| Год | 2017 |
| IMDb | ID 27611303 |
Сюжэт
правіцьЯнка Купала — адзін з духоўных сімвалаў Беларусі. Ён усё рабіў для таго, каб беларусы адчулі сябе паўнавартасным народам. Гэта фігура, якую ўжо нічым з вышыні сучаснасці нельга паменшыць. Але цяжар прызнания, залічэння ў сонм класікаў прыводзіць да закамянеласці асобы. Аўтары фільма здымаюць гэтую акаменеласць — праз увесь фільм гучаць вершы. Патрыятычныя, якія апяваюць Беларусь і наш народ, абуджаюць яго ад гістарычнай апатыі і вечнай тугі. Містычныя, якія шэпчуць пра ажыўленне мінулага, што спіць у кургане. І інтымна-лірычныя, напоўненыя патаемнай прыгажосцю, вечнай пачуццёвасцю і прагай да жыцця.
Над фільмам працавалі
правіць- аўтар сцэнарыя — Вольга Дашук
- рэжысёр — Віктар Аслюк
- аператар — Анатоль Казазаеў
- гукааператар — Уладзімір Мірашнічэнка
- асістэнт рэжысёра — Вольга Дашук
- рэдактар — Уладзімір Мароз
- дырэктар — Уладзімір Заічанка
- музыка — Алега Янчанкі, Віктара Капыцько
Кінафестывалі
правіцьУдзельнічаў у праграме фестываля дакументальнага беларускага кіно «BelarusDocs-2018».
Водгукі
правіцьРэжысёр фільма адзначыў цяжкасць спробы зняць дакументальны фільм пра Купалу: кінахронікі з паэтам амаль няма, сімвалічная пара метраў, і яна ўжо выкарыстоўвалася шмат разоў. Да таго ж існуе незлічоная колькасць купалаўскіх кінабіяграфій, дзе паўтараецца адно і тое ж і здымаюцца тыя самыя музейныя экспанаты:
|
… я хацеў, каб было відаць, што Купала – гэта не правінцыйная з’ява, вузканацыянальная фігура, местачковы паэт на ўнутраны ўспамін беларусам. Ён значна шырэй і сапраўды самы вядомы беларускі паэт у свеце. | 
|
Часопіс «Мастацтва» змясціў станоўчую рэцэнзію на фільм:
|
|
…Стужка «Янка Купала» лідараў нацыянальнай дакументалістыкі Віктара Аслюка і Вольгі Дашук фармальна таксама прысвечана чарговай прыгожай даце. Але менавіта яе вельмі цяжка назваць «датскай», або юбілейнай. Няхай «юбілейныя», святочныя элементы ў ёй і прысутнічаюць – праўда, толькі ў выглядзе асобных фрагментаў сюжэту. Новая праца кінематаграфічнай «Купаліяны» адыходзіць ад стандартаў экранных біяграфій. І сапраўды, яе назва аказваецца невялікім падманам – карціна распавядае не пра біяграфію або творчасць канкрэтнага пісьменніка, а пра нас, беларусаў… Антон Сідарэнка
|
|
Паводле меркавання часопіса «На экранах» кінакарціна з’явілася ў аб’ёме «Летапісу» па традыцыйна-фармальным прынцыпе – 135 гадоў з дня нараджэння паэта, але аўтар сцэнарыя і рэжысёр маюць намер схіляцца ад святочнай інтанацыі:[2]
|
|
Сняць кіналекцыю, Віктар Аслюк, да шчасця не ўмее. Рэфлексаваць пра творчасць Купалы ў параднай танальнасці сёння проста неўмесна. А размышляць пра «ломку» ягонай паэзіі ў таталітарныя часы (як пытаўся, напрыклад, Альгерд Бахарэвіч) проста немагчыма ў рамках афіцыйнай беларускай дакумэнталістыкі… Наталья Агафонава
|
|
Зноскі
- ↑ Янка Купала (руск.)(недаступная спасылка). TUT.BY. Архівавана з першакрыніцы 31 жніўня 2019. Праверана 19 красавіка 2020.
- ↑ Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 24 лютага 2020. Праверана 21 жніўня 2023.