Яніна Міхайлаўна Сакалова

Яніна Міхайлаўна Сакалова (укр.: Соколова Яніна Михайлівна; нар. 6 сакавіка 1984, Запарожжа, Украінская ССР, СССР) — украінская журналістка, грамадскі дзеяч, блогер. Аўтар і вядучая праграмы «Рандэву» на 5 канале, праектаў на YouTube: «Вечар з Янінай Сакаловай» і «Сорамна!». Заснавальніца праекта «Я, Ніна» у дапамогу анкахворым, медыяамбасадорка HeforShe ва Украіне, валанцёр ААС.

Яніна Міхайлаўна Сакалова
укр.: Яніна Михайлівна Соколова
Дата нараджэння 6 сакавіка 1984(1984-03-06) (40 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Адукацыя
Прафесія тэлевядучая, журналістка, грамадская актывістка, актрыса, тэлепрадзюсар
IMDb ID 3558393
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

У 2019 заняла першае месца ў рэйтынгу самых папулярных блогераў Украіны па версіі чытачоў сайта ICTV[3]. У тым жа годзе ўвайшла ў рэйтынг 100 самых уплывовых жанчын Украіны па версіі часопіса Фокус[4]. Сакалова ўваходзіць у тройку самых уплывовых людзей на ўкраінскую моладзь у сацыяльных сетках па версіі International Research & Exchange Board[5][6].

Біяграфія

правіць

Скончыла Запарожскую гімназію № 28, паступіла ў Запарожскі нацыянальны ўніверсітэт, дзе атрымала псіхалагічную адукацыю. Таксама ў Кіеўскім нацыянальным універсітэце тэатра, кіно і тэлебачання імя І. Карпенкі-Карага атрымала адукацыю актрысы тэатра і кіно[7][8]. 30 мая 2010 года выйшла замуж за банкіра Уладзіміра Літвіна. Нарадзіла сыноў Мікалая і Мірона. Перамагла рак, прайшоўшы працяглы курс прамянёвай і хіміятэрапіі. Па матывах гэтага вопыту стварыла праект «Я, Ніна»[9], каб змяніць стаўленне соцыума да анкахворых, палегчыць іх жыццё і павысіць дабрабыт[10]. Атэістка. Захапляецца бегам. Трэніруецца ў камандзе кіеўскіх лёгкаатлетаў TopRunners. У інтэрв’ю Валерыю Маркусу 31 кастрычніка 2021 года ўзгадала Уладзіміра як былога мужа.

Кар’ера

правіць

Кар’еру пачала ў прэсе, у Запарожскім выдавецтве «Телесіті», дзе вяла рубрыку «Сам-насам з…». У 2000 годзе працавала карэспандэнткай газеты «Запорізька січ». У 18 гадоў стажыравалася на Запарожскім канале TV5. У 2001 годзе працавала там вядучай прагнозу надвор’я[7].

У 2003 годзе Сакалова была вядучай праграмы «Всі гроші світу» на Луганскім рэгіянальным тэлеканале «Лот ТВ».

У 2004 годзе была актрысай «Свабоднага тэатра», дзе грала Салі ў спектаклі «Чайка Джонатан Лівінгстан» па творы Рычарда Баха. Затым грала ў спектаклях «Пірандэла», «Кава і цыгарэты» і «Украінскі Дэкамерон» тэатру «Дах».

2006—2017: пачатак тэлевізійнай кар’еры

правіць

На тэлебачанне Сакалова вярнулася ў 2006 годзе, вядучай і журналісткай у ранішнім шоў «Раніца з Інтэрам». У тым жа годзе пачала здымацца ў кіно. 3 2007 па 2008 гады была вядучай і журналісткай праграмы «Сняданак з 1+1».

У 2009 годзе вяла перадачу «Раніца на пятым». З 2012 года вядучая праграмы «Кіно з Янінай Сакаловай», а ўжо з 2015 года праграмы «Рандэву з Янінай Сакаловай» на «5 канале»[11][12].

13 лістапада 2017 года з Алесяй Каржанеўскай заснавала школу экранных мастацтваў «Screen School», дзе яна была таксама куратарам курса «Тэлевядучы»[13].

З 2018: праекты «Вечар» і «Я, Ніна»

правіць
 
Яніна Сакалова ў студзені 2019 года.

У Кіеве ў кінатэатры «Кастрычнік» 18 красавіка 2018 года адбыўся прэм’ерны паказ дакументальнага фільма пра воінаў АТА «Мы — салдаты» (англ.: We are soldiers), адной з прадзюсараў якога была Сакалова.

28 верасня на міжнародным кніжным фестывалі ў Дняпры прэзентаваная інтэрактыўную кнігу «Шаўчэнка на кожны дзень», у якую было знята 53 відэаролікі, у якіх Сакалова дэкламуе вершы паэта[14][15]. У кастрычніку таго ж года яна стала вядучай аўтарскага YouTube-праекта «Вечар з Янінай Сакаловай», які выкрывае фэйкі расійскай прапаганды пра Украіну.

22 мая 2019 года паведаміла аб мультымедыйным праекце «Я, Ніна», заснаваны на рэальных падзеях з яе жыцця[16]. Мэтай праекта з’яўляецца дапамога анкахворым усвядоміць каштоўнасць жыцця і пачаць змагацца за яго. Праект будзе складацца з кнігі, песні і поўнаметражнага мастацкага фільма, у якім сыграюць Валерыя Ходас і Валерый Харчышын, а галоўную ролю выканае Сакалова[17].

Сакалова запусціла аўтарскі праект «Як вам не сорамна!» на тэлеканале «Украіна 24», прэм’ера якога адбылася 19 сакавіка 2020 года. Пасля трох выпускаў праграмы, 3 красавіка тэлеканал часова спыніў яго вытворчасць, спасылаючыся на каранцін ва Украіне. Аднак праз тыдзень Сакалова перазапусціла праект на сваім YouTube-канале пад назвай «Сорамна!»[18]. З 21 красавіка праект таксама выходзіць на «4 канале»[19].

Грамадская дзейнасць

правіць

Медыяамбасадорка Руху За правы жанчын «HeforShe» ва Украіне. Валанцёрка ААС.

2014 года прыняла ўдзел у здымцы для дабрачыннага календара «Шчырыя», прысвечанага украінскаму нацыянальнаму касцюму і яго папулярызацыі[20]. Праект быў рэалізаваны намаганнямі ГЦ «Дамасфера» і камунікацыйнага агенцтва Gres Todorchuk. Усе сродкі ад рэалізацыі календара перададзеныя на дапамогу параненым байцам АТА у Кіеўскі ваенны шпіталь цэнтра валанцёрства Украінскага каталіцкага ўніверсітэта «Валанцёрская Сотня»[21].

У 2018 годзе падтрымала зварот Еўрапейскай кінаакадэміі ў абарону зняволенага ў Расіі ўкраінскага рэжысёра Алега Сянцова.

22 мая 2019 года паведаміла ў Facebook, што яна сем месяцаў змагалася з анкалогіяй і вылечылася. Тады ж абвясціла мультымедыйны праект «Я, Ніна»[22].

У сакавіку 2020 года Сакалова заснавала фонд «Варто жити», мэта якога знаходзіць і акумуляваць дабрачынныя сродкі, прыцягнутыя ад бізнесу і фізічных асоб шляхам празрыстага размеркавання паміж сацыяльнымі ініцыятывамі і праектамі, якія толькі пачынаюць сваю дзейнасць ці ўжо актыўна дзейнічаюць і рэалізуюць праект у сферы анкалогіі.

Тэлебачанне

правіць
Год Назва Роля Канал Спасылка
2006 Раніца з Інтэрам Вядучая Інтэр
2007—2008 Сняданак з 1+1 Вядучая 1+1
2009 Раніца на «Пятым» Вядучая 5 канал
2012— 2020 Кіно з Янінай Сакаловай Вядучая [23]
2015—да гэтага часу Рандэву Вядучая
2018—да гэтага часу Вечар з Янінай Сакаловай Вядучая YouTube
2020 Як вам не сорамна! Вядучая [18][19]
Сорамна! Вядучая Канал 4
YouTube

Тэатральныя працы

правіць
Спектакль Роля Тэатр Заўвага
«Чайка па імі Джонатан» Салі Свабодны тэатр
«Пірандэла» Марына Тэатр «Дах»
«Кава і цыгарэты» актрыса Джэйн Тэатр «Дах»
«Украінскі Дэкамерон» смерць Тэатр «Дах»
«Ідыёт» Настасся Піліпаўна Тэатр «Дах»
«Гісторыі кахання для дарослых» жанчына Нацыянальны акадэмічны украінскі драматычны тэатр імя Марыі Занькавецкай Грае ў пары з Валерыем Харчышыным

Фільмаграфія

правіць
Кіно
Год Назва Роля Рэжысёр Нататка
2009 «Абдымі мяне» Лера Любамір Лявіцкі Галоўная роля, кароткаметражны фільм
2017 «The Woman» жанчына Дзіяна Рудзічэнка Галоўная роля, кароткаметражны фільм
2018 «Я ёсць ілюзія» Станіслаў Капралаў Кароткаметражны фільм
«We are soldiers» Н/Д Святлана Смірнова Прадзюсар, Дакументальны фільм
TBA «Я, Ніна» Ніна Сокал Марыся Нікіцюк Галоўная роля
Тэлебачанне
Год Назва Роля Рэжысёр
2006 «Сёмае неба» пакаёўка Вячаслаў Крыштафовіч
«Пра гэта лепш не ведаць» журналістка Дзмітрый Тамашпольскі
«Першае правіла каралевы» Тамара Вячаслаў Крыштафовіч
2011 «Сем вёрст да нябёсаў» медсястра Юрый Паўлаў
«Тэрмінова шукаю мужа» Вера Аліна Чабатарова
«Кастапраў» Маргарыта Віткоўская, асістэнт Саўчука Уладзімір Мельнічэнка, Вера Якавенка
2012 «Мама мая» эпізод Аліна Чабатарова
«Вучу ігры на гітары» Маргарыта Сакалова, нявеста Алега Уладзімір Янашчук
2013 «Тарыф „Шчаслівая сям’я“» эпізод Аліна Чабатарова
2014 «Справа для дваіх» Лена Антон Азараў, Карым Шыхар
2015 «Вернешся-пагаворым» супрацоўніца аэрапорта Аліна Чабатарова
2016 «Спявачка» Аляксандра Аляксандр Сальнікаў, Міла Паграбінская, Антон Цыват
«Райскае месца» Анжэла Дзмітрый Гольдман
2018 «Жыць дзеля кахання» Берта Арнаут, уладальніца клуба Сяргей Талкушкін

Крыніцы

правіць
  1. https://www.womeninjournalism.org/threats-all/russia-russian-adds-ukrainian-journalist-yanina-sokolova-to-wanted-list
  2. а б https://www.5.ua/about/veduchi/yanina-sokolova.html
  3. Янина Соколова – на первом месте в рейтинге "ТОП-100 блогеров"(недаступная спасылка). Укрінформ (8 кастрычніка 2019). Архівавана з першакрыніцы 17 кастрычніка 2020. Праверана 29 сакавіка 2023.
  4. Безпрецедентне оновлення. Журнал Фокус визначив сотню найвпливовіших жінок України. ICTV.
  5. Who influences Ukrainian youth on social media?. International Research & Exchanges Board.
  6. Супрун, Притула и Соколова больше всех влияют на молодежь в Facebook – IREX. Українська правда (8 мая 2020).
  7. а б Профіль — Яніна Соколова. 5 канал.
  8. Яніна Соколова – Про Зеленського, популярність, контрпропаганду, та найкращого президента Порошенка (28 лістапада 2019). Праверана 30-11-2019.
  9. Проєкт, який змінить ставлення соціуму до онкохворих. youtube.com.
  10. «Зробіть життя таким, щоб хотілось жити»: досвід подолання раку телеведучої Яніни Соколової. radiosvoboda.org (25 мая 2019).
  11. «Рандеву з Яніною Соколовою».
  12. Долженкова, Інна. Яніна Соколова: Частина гостей «Рандеву» нас шантажують. Детектор медіа (25 красавіка 2018). Архівавана з першакрыніцы 29.05.2019. Праверана 29.05.2019.
  13. Про школу. Архівавана з першакрыніцы 17 красавіка 2020. Праверана 17 красавіка 2020.
  14. Міжнародний книжковий фестиваль у Дніпрі – Book Space. Видавництво «Фоліо» (28 верасня 2018). Архівавана з першакрыніцы 29.05.2019. Праверана 29.05.2019.
  15. "Шевченко на кожен день": в Україні випустили інтерактивний Кобзар (1 лютага 2019). Архівавана з першакрыніцы 29.05.2019. Праверана 29.05.2019.
  16. Козаченко, Олена. Телеведуча Яніна Соколова, яка поборола онкологію, збирає кошти на фільм. За дві доби їй пожертвували понад мільйон гривень (24 мая 2019). Архівавана з першакрыніцы 29.05.2019. Праверана 29.05.2019.
  17. Я, Ніна — Про проект (24 мая 2019). Архівавана з першакрыніцы 29.05.2019. Праверана 29.05.2019.
  18. а б Яніна Соколова перезапустила проєкт «Як вам не соромно» (8 красавіка 2020). Архівавана з першакрыніцы 17 красавіка 2020. Праверана 17 красавіка 2020.
  19. а б Авторський проект Яніни Соколової «Соромно». Прем'єра на 4 каналі (21.04) (21 красавіка 2020). Архівавана з першакрыніцы 1-05-2020. Праверана 1 мая 2020.
  20. Фотопроект "Щирі": українські зірки в колекційних автентичних вбраннях. «Tochka.net». Праверана 5 червня 2021.
  21. У чеському Хрудімі відкриється фотовиставка українських національних костюмів «Щирі». «Укрінформ». Праверана 5 червня 2021.
  22. Яніна Соколова — Ні, це не монтаж. Саме так я виглядаю зараз. (22 мая 2019).
  23. Зеленский в эпицентре кадрового коллапса🔥🔥 Онлайн 30.04 / 21:00 (30 мая 2020). — «"Кіно на 5-му каналі — цей проєкт завершив своє існування. За причиною малої цікавості до його глядачів у телевізорі."»  Праверана 1 мая 2020.

Спасылкі

правіць