Антоніа Берталоні
(Пасля перасылкі з Bertol.)
Антоніа Берталоні (італ.: Antonio Bertoloni[4][5][6], 11 лютага 1775 — 17 красавіка 1868) — італьянскі[4][5] батанік[5], прафесар батанікі[6], міколаг[4] і ўрач[5].
Антоніа Берталоні | |
---|---|
італ.: Antonio Bertoloni | |
Дата нараджэння | 11 лютага 1775[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 17 красавіка 1869[2][3][…] (94 гады) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Дзеці | Antonio Bertoloni Jr.[d] |
Род дзейнасці | батанік, выкладчык універсітэта, міколаг, урач |
Навуковая сфера | батаніка, мікалогія, медыцына |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Вядомыя вучні | Pietro Bubani[d] |
Член у | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Сістэматык жывой прыроды | ||
---|---|---|
Аўтар найменняў шэрага батанічных таксонаў. У батанічнай (бінарнай) наменклатуры гэтыя назвы дапаўняюцца скарачэннем «Bertol.».
Спіс такіх таксонаў на сайце IPNI Персанальная старонка на сайце IPNI
|
Біяграфія
правіцьАнтоніа Берталоні нарадзіўся ў камуне Сарцана 11 лютага 1775 года[6].
З 1815 года ён быў прафесарам батанікі ў Балонскім універсітэце[6]. Антоніа Берталоні ўнёс значны ўнёсак у батаніку, апісаўшы мноства відаў раслін[7].
Антоніа Берталоні памёр у горадзе Балоння 17 красавіка 1868 года[6]. Магчыма таксама, што ён памёр у 1869 годзе[4][5].
Навуковая дзейнасць
правіцьАнтоніа Берталоні спецыялізаваўся на папарацепадобных, мохападобных, водарасцях, насенных раслінах і на мікалогіі[4].
Публікацыі
правіцьЗноскі
- ↑ а б в г www.accademiadellescienze.it Праверана 1 снежня 2020.
- ↑ www.accademiadellescienze.it
- ↑ autori vari Enciclopedia Treccani — Istituto dell'Enciclopedia Italiana, 1929.
- ↑ а б в г д International Plant Names Index: Antonio Bertoloni (1775—1869)
- ↑ а б в г д DNB, Katalog der Deutschen Nationalbibliothek: Antonio Bertoloni
- ↑ а б в г д Dizionario Biografico degli Italiani: Antonio Bertoloni
- ↑ Гл. спасылку ў картцы «Сістэматык жывой прыроды».
Літаратура
правіць- V. Giacomini: Bertoloni, Antonio. In: Alberto M. Ghisalberti (Hrsg.): Dizionario Biografico degli Italiani (DBI), Band 9 (Berengario — Biagini), Istituto della Enciclopedia Italiana, Rom 1967.