Аўсец
Аўсе́ц[1][2][3] (Helictótrichon) — род кветкавых сямейства Метлюжковыя (Poaceae).
| Аўсец | |||||||||||||||||||||
.jpg) Helictotrichon sempervirens | |||||||||||||||||||||
| Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
прамежныя рангі
| |||||||||||||||||||||
| Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||||||
|
Helictotrichon Besser (1827) | |||||||||||||||||||||
| Сінонімы | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Тыпавы від | |||||||||||||||||||||
| Віды | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Навуковая назва роду паходзіць з грэчаскай мовы, ад слоў helictos — «скручаны» і trix — «волас», з-за скручаных у ніжняй частцы асцюкоў ніжніх кветкавых лускавінак[4].
Батанічнае апісанне
правіць
Шматгадовыя травяністыя расліны вышынёй каля 1 метра з паўзучымі падземнымі парасткамі (або без такіх), якія часам утвараюць густыя дзярновіны.
Сцёблы прамыя, похвы ў рознай ступені разламаныя, без вушак. Ліставыя пласцінкі лінейныя або нават вузкалінейныя, часта шчацінападобна ўздоўж згорнутыя або складзеныя, да 12 мм шырынёй.
Распаўсюджанне
правіцьПрадстаўнікі роду распаўсюджаныя па-за тропікаў у значнай частцы Еўразіі, у Паўночнай і Паўднёвай Афрыцы. У азіяцкіх і афрыканскіх тропіках сустракаецца на высакагор’ях.
Значэнне і прымяненне
правіцьУсе віды роду з’яўляюцца кармавымі пашавымі раслінамі невысокай якасці, з-за высокай калянасці ліставых пласцінак. Вышэй за іншых цэняцца мезафільныя высакагорныя віды[4].
Таксанамія
правіцьРод па дадзеных Каралеўскіх батанічных садоў К’ю ўключае 41 від[5]:, па іншых звестках род аб’ядноўвае 90 відаў[6].
Віды па дадзеных садоў К’ю:
- Helictotrichon altius
- Helictotrichon asperum
- Helictotrichon burmanicum
- Helictotrichon cantabricum
- Helictotrichon convolutum
- Helictotrichon cycladum
- Helictotrichon decorum
- Helictotrichon delavayi
- Helictotrichon desertorum
- Helictotrichon devesae
- Helictotrichon fedtschenkoi
- Helictotrichon filifolium
- Helictotrichon hideoi
- Helictotrichon hissaricum
- Helictotrichon junghuhnii
- Helictotrichon ×krischae
- Helictotrichon krylovii
- Helictotrichon leianthum
- Helictotrichon macrostachyum
- Helictotrichon mongolicum
- Helictotrichon mortonianum
- Helictotrichon murcicum
- Helictotrichon parlatorei
- Helictotrichon parviflorum
- Helictotrichon petzense
- Helictotrichon planifolium
- Helictotrichon polyneurum
- Helictotrichon potaninii
- Helictotrichon sangilense
- Helictotrichon sarracenorum
- Helictotrichon schmidii
- Helictotrichon sedenense
- Helictotrichon sempervirens
- Helictotrichon setaceum
- Helictotrichon sumatrense
- Helictotrichon tianschanicum
- Helictotrichon tibeticum
- Helictotrichon turcomanicum
- Helictotrichon uniyalii
- Helictotrichon virescens
- Helictotrichon yunnanense
Некаторыя віды, якія раней уключалі ў род, цяпер адносяцца да роду Trisetopsis Röser & A.Wölk (2013).
Зноскі
правіць- ↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 63. — 160 с. — 2 350 экз.
- ↑ ЭПБ 1983.
- ↑ БелЭн 1996.
- ↑ а б в г Цвелёв 1976.
- ↑ Список видов рода Helictotrichon Besser (англ.). World Checklist of Selected Plant Families (WCSP). Royal Botanic Gardens, Kew.
- ↑ Виды рода Helictotrichon по сведениям ресурса The Plant List.
Літаратура
правіць- Аўсе́ц // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 2: Аршыца — Беларусцы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 2. — С. 88. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0061-7 (т. 2).
- Кім Г. А. Аўсе́ц // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 1. Ааліты — Гасцінец / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — С. 170. — 575 с., іл. — 10 000 экз.
- Цвелев Н. Н. Злаки СССР / Отв. ред. Ан. А. Фёдоров. — Л.: Наука, 1976. — 788 с. — 2 900 экз.
Спасылкі
правіць- Helictotrichon // The Plant List
- Овсец: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.) (Праверана 2 чэрвеня 2024)