Іван Паўлавіч Тарасюк

удзельнік рэвалюцыйнага руху ў Заходняй Беларусі

Іван Паўлавіч Тарасю́к[2][3] (22 (9) чэрвеня 1902 — 23 верасня 1939) — удзельнік рэвалюцыйнага руху ў Заходняй Беларусі. Партыйны псеўданім: Тарасевіч[3].

Іван Паўлавіч Тарасюк
Род дзейнасці рэвалюцыянер, партыйны дзеяч
Дата нараджэння 9 чэрвеня 1902(1902-06-09)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 23 верасня 1939(1939-09-23)[1] (37 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Партыя
Бітвы/войны

Біяграфія

правіць

Нарадзіўся ў Ерэване. У час Першай сусветнай вайны бежанец у Ніжнім Ноўгарадзе[3]. У час грамадзянскай вайны ў складзе атрада Частак асобага прызначэння. З 1921 года І. Тарасюк у Заходняй Беларусі. У 1923 годзе за рэвалюцыйную дзейнасць і стварэнне ячэек КПЗБ быў арыштаваны польскімі ўладамі. З-пад арышту ўцёк у СССР. Быў на партыйнай рабоце ў Чырвонай Арміі, працаваў у Чыце ў гарадскім камітэце ВКП(б), сакратаром партыйнай арганізацыі Чыцінскага паравозарамонтнага завода[3]. У 1928 годзе скончыў ваенна-палітычныя курсы[3], у 1931 годзе — Ленінградскі камуністычны ўніверсітэт.

З пачатку[2] 1932 года І. П. Тарасюк на падпольнай рабоце ў Заходняй Беларусі. Займаў пасаду сакратара Віленскага акруговага камітэта КПЗБ. У 1932—1936 гадах быў зняволены ў турму. З 1936 года займаў пасаду Брэсцкага акруговага камітэта КПЗБ. У верасні 1939 года стварыў і ўзначаліў лятучы атрад, які дзейнічаў у раёне Драгічына, Антопаля, Кобрына і дапамагаў Чырвонай Арміі ў час польскага паходу. Загінуў у баі ў Драгічыне.

Памяць

правіць

Імем І. П. Тарасюка названа адна з вуліц Драгічына[3].

Зноскі

правіць

Літаратура

правіць

Спасылкі

правіць