Чыта

Чыта — горад (з 1851) у Расіі, адміністрацыйны цэнтр Забайкальскага края. Буйны прамысловы і культурны цэнтр Усходняй Сібіры. Насельніцтва 333,1 тыс. чал. (2024).

Горад Чыта руск.: Чита Герб Сцяг Краіна Расія Суб’ект федэрацыі Забайкальскі край Муніцыпальны раён Гарадская акруга горад Чыта[d] Каардынаты 52°02′ пн. ш. 113°30′ у. д. Кіраўнік Анатоль Міхалёў[d] Заснаваны 1653 Першая згадка 1653 Горад з 1851 Плошча 538 км² Вышыня цэнтра 650 м Насельніцтва ▲ 309 000  чалавек (2010) Шчыльнасць 569 чал./км² Часавы пояс UTC+10 Тэлефонны код +7 3022 Паштовы індэкс 672000 Аўтамабільны код 75, 80 Код АКАТП 76401000000 Афіцыйны сайт admin.chita.ru (руск.) Чыта на карце Расіі ±

Медыяфайлы на Вікісховішчы

Горад размешчаны ў Забайкаллі, пры ўпадзенні ракі Чыта (Чыцінка) у Інгаду (басейн Амура).

У перыяд з 1920 па 1922 Чыта была сталіцай Далёкаўсходняй рэспублікі, з 1922 — цэнтрам Забайкальскай губерні. У 1926 Чыта стала акруговым горадам Далёкаўсходняга края, а з 1937 па 2008 год з’яўлялася цэнтрам Чыцінскай вобласці.

Вядомыя асобы

Асноўны артыкул: Вядомыя асобы Чыты

• Герман Міхайлавіч Пранішнікаў (1925—1993) — беларускі мастак.
• Анатоль Аляксандравіч Сабчак (1937—2000) — расійскі палітычны дзеяч часоў «перабудовы», першы мэр Санкт-Пецярбурга.
• Барыс Алегавіч Юрцін (нар. 1932) — беларускі архітэктар.
• Павел Мінаевіч Раманаў (1905—1944) — Герой Савецкага Саюза.

Гарады-пабрацімы

•  Маньчжурыя, Кітай

Гл. таксама

• ФК Чыта
• Аўтамагістраль Амур

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17).

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Чыта