Ізяслаў (горад)

горад ва Украіне

Ізя́слаў[2] (укр.: Ізя́слав) — горад у Хмяльніцкай вобласці Украіны. Адміністрацыйны цэнтр Ізяслаўскага раёна. Плошча 23,91 км². Насельніцтва 15 996 чалавек[3] (2022). Знаходзіцца на Гарыні пры ўпадзенні ў яе Паноры і Сашэні, за 127 км ад Луцку і 269 км ад Кіева. Чыгуначная станцыя Ізяслаў на лініі Шапятоўка — Цярнопаль.

Горад
Ізяслаў
укр.: Ізяслав
Герб Сцяг
Герб Сцяг
Краіна
Вобласць
Раён
Каардынаты
Заснаваны
1390 і 1141[1]
Плошча
24 км²
Вышыня цэнтра
228 м
Насельніцтва
15 000 чалавек
Шчыльнасць
766 чал./км²
Часавы пояс
Тэлефонны код
3852
Паштовыя індэксы
30300
КААТУУ
6822110100
Афіцыйны сайт
Ізяслаў на карце Украіны ±
Ізяслаў (горад) (Украіна)
Ізяслаў (горад)
Ізяслаў (горад) (Хмяльніцкая вобласць)
Ізяслаў (горад)

Утварылася на аснове двух местаў: Старога Заслава (1390) і Новага Заслава (1579).

Этымалогія назвы

правіць

Назва горада ўтварылася ад гідроніма «Славута», што азначае «рэчка». На думку украінскага філолага Васіля Німчука тапонім, такім чынам, паказвае пачатковае размяшчэнне гарадскога паселішча за Гарынню[4].

Назвы горад на розных мовах, у розны час:

  • Zaslavia — лацінская назва.
  • Zasław — польская назва.
  • זסלב — назва на ідыш.
  • Изяслав, Изяславль — руская назва.
  • Saslaw — нямецкая назва.

Гісторыя

правіць

Насельніцтва

правіць

Выдатныя мясціны

правіць
  • Стары ізяслаўскі замак (XV ст.)
  • Царква Св. Яна Хрысціцеля (1599)
  • Новы ізяслаўскі замак (XVІ ст.)
  • Сінагога (XVІ ст.)
  • Сінагога (XVІII ст.)
  • Касцёл Св. Міхаіла Арханёла і кляштар бернардынцаў (1602)
  • Касцёл Св. Іосіфа і кляштар місіянераў (1747)
  • Палац Сангушкаў (1754)
  • Гандлёвыя рады (XVІIІ ст.)

Вядомыя асобы

правіць

Зноскі

  1. zespół autorów Інтэрнэт-энцыклапедыя PWN Праверана 30 сакавіка 2023.
  2. Напісанне ў адпаведнасці з ТКП 177-2009 (03150) «Спосабы і правілы перадачы геаграфічных назваў і тэрмінаў Украіны на беларускую мову»
  3. http://db.ukrcensus.gov.ua/PXWEB2007/ukr/publ_new1/2022/zb_Сhuselnist.pdf
  4. В. Німчук. Дніпро — Славута // Давньоруська ономастична спадщина в східнослов`янських мовах: Зб. наук. праць. Київ 1986.
  5. Tadeusz Jerzy Stecki. Wołyń pod względem statystycznym, historycznym i archeologicznym, Т. 1, Lwów 1864

Літаратура

правіць

Спасылкі

правіць