Ілья Раманавіч Прыгожын
(Пасля перасылкі з Ілля Прыгожын)
Ілья Раманавіч Прыгожын (фр.: Ilya Prigogine; 25 студзеня 1917, Масква — 28 мая 2003, Брусель) — бельгійскі і амерыканскі фізік і хімік расійскага паходжання, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па хіміі (1977), віконт Бельгіі.
Ілья Прыгожын | |
---|---|
Ілья Раманавіч Прыгожын | |
![]() | |
Дата нараджэння | 12 (25) студзеня 1917[1] ці 25 студзеня 1917[2] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 28 мая 2003[1][4][…] (86 гадоў) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | філосаф, фізік, выкладчык універсітэта, хімік, навуковы работнік, пісьменнік-дакументаліст |
Навуковая сфера | хімія і фізіка |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Навуковы кіраўнік | Тэафіл дэ Дандэр[d] |
Вядомыя вучні | Pierre M. V. Résibois[d][7] |
Вядомы як | першаадкрывальнік дысіпатыўных структур |
Член у |
|
Узнагароды | |
![]() |
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
- ↑ The Fine Art Archive — 2003. Праверана 1 красавіка 2021.
- ↑ Пригожин Илья Романович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ Ilya Prigogine // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Ilya Prigogine // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ (unspecified title) Праверана 3 ліпеня 2019.
- ↑ Матэматычная генеалогія — 1997.
ЛітаратураПравіць
- Касцюковіч М. М. Прыгожын Ілья Раманавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 13: Праміле — Рэлаксін. — С. 61—62. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13), ISBN 985-11-0035-8.
СпасылкіПравіць
- Цікавыя факты з жыцця І. Р. Прыгожына Архівавана 28 снежня 2017.
- Інфармацыя з сайта Нобелеўскага камітэта (англ.)
- Профіль Іллі Раманавіча Прыгожына на афіцыйным сайце РАН
Артыкул занадта кароткі. |