Ісець
рака ў Расіі
Ісець — рака на Урале (у Свярдлоўскай, Курганскай і Цюменскай абласцях) Расіі, левы прыток ракі Табол.
| Ісець | |
|---|---|
.jpg) Ісець у раёне Каменска-Уральскага | |
| Характарыстыка | |
| Даўжыня | 606 км |
| Басейн | 58 900 км² |
| Расход вады | 73,08 м³/с (Ісецкае) |
| Вадацёк | |
| Выток | Ісецкае возера |
| • Вышыня | 250 м |
| • Каардынаты | 56°57′39″ пн. ш. 60°24′12″ у. д.HGЯO |
| Вусце | Табол |
| • Вышыня | 50,8 м |
| • Каардынаты | 56°35′57″ пн. ш. 66°17′16″ у. д.HGЯO |
| Ухіл ракі | 0,33 м/км |
| Размяшчэнне | |
| Водная сістэма | Табол → Іртыш → Об → Карскае мора |
| Краіна | |
| Рэгіёны | Свярдлоўская вобласць, Курганская вобласць, Цюменская вобласць |
| Код у ДВР | 14010500512111200002684 |
 |
|
| Басейн Табола | |
  выток  вусце |
|
 выток вусце |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Даўжыня Ісеці 606 км. Плошча вадазбору 58,9 тыс. км². Сярэдні расход вады 3,08 м³/с.
Галоўныя прытокі: Міяс, Сінара, Цеча.
Рака выцякае з Ісецкага возера за 25 км на паўночны захад ад Екацярынбурга. Вярхоўе на ўсходніх схілах сярэдняга Урала. Ніжняе цячэнне на Заходне-Сібірскай раўніне. Сцёк возера рэгулюецца плацінай.
Пачынаючы з XVIII стагоддзя па Ісеці і яе прытоках будуюцца заводы (Верх-Ісецкі, Уктускі, Екацярынбургскі). Крыху пазней яна стала месцам золатаздабычы.
Літаратура
правіць- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — 604 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).
- Географический энциклопедический словарь: Географические названия (руск.) / Гл. ред. А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 174. — 538 с. — 100 000 экз.
Спасылкі
правіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Ісець- Государственный водный реестр РФ (руск.)
