Алэўск

Алэўск
Герб[d]	Сцяг[d]
Краіна	Украіна
Вобласць	Жытомірская
Раён	Алэўскі
Каардынаты	51°13′40″ пн. ш. 27°38′53″ у. д.HGЯO
Першая згадка	1488
Плошча	10 км²
Насельніцтва	11000 чалавек (2005)
Часавы пояс	UTC+2, летам UTC+3
Тэлефонны код	+380-4135
Паштовыя індэксы	11001, 11002
Аўтамабільны код	AM / 06
КААТУУ	1824410100
Афіцыйны сайт	olevsk-gromada.gov.ua
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Алеўск^[1] ці Алэўск^[2] (укр.: Олевськ) — горад у Жытомірскай вобласці Украіны, на рацэ Убарць. Адміністрацыйны цэнтр Алэўскага раёна. Насельніцтва 11 тыс. чал. (2005).

Знаходзіцца за 180 км ад Жытоміра. Чыгуначная станцыя на лініі Сарны — Корасцень.

Этымалогія назвы

Назву горада звязваюць з іменем оўруцкага князя Алега Святаславіча, які жыў і княжыў у канцы X стагоддзя. Падчас свайга княжання Алег Драўлянскі заснаваў Алегава Гарадзішча, якое неўзабаве пачалі зваць Олегск, а потым для спрашчэння вымаўлення — Волеўск^[3] або Олеўск.

Гісторыя

1488: першы пісьмовы ўспамін пра Алэўск, у складзе Вялікага Княства Літоўскага; у горадзе існаваў драўляны замак.
1569: згодна з умовамі Люблінскай уніі ўвайшоў у склад Каралеўства Польскага, валоданне Нямірычаў.
20 верасня 1641: атрымаў магдэбургскае права.
1793: у выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай апынуўся ў складзе Расійскай імперыі.
1796: мястэчка ў Оўруцкім павеце Валынскай губерні, цэнтр воласці.
1831: у Алэўску працавалі 2 вінакурні, дзейнічала вучэльня пры кармеліцкім кляштары.
1870: у мястэчку дзейнічалі царква, касцёл, капліца і сінагога, працавалі 2 млыны.
1903: праз Алэўск прайшла чыгунка Кіеў — Ковель.
2003: атрымаў статус горада.

Насельніцтва

1798 — 472 чал.
1870 — 1292 чал.^[3]
1866 — 1477 чал.
1974 — 10 200 чал.^[4]
2005 — 11 000 чал.

Эканоміка

Прадпрыемствы харчовай прамысловасці, завод трактарных дэталяў.

Славутасці

У Алэўску захаваўся помнік архітэктуры дзяржаўнага значэння — мураваная царква Святога Міколы (1596).

Крыніцы

↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — С. 474. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6). — карта Жытомірскай вобласці
↑ Напісанне ў адпаведнасці з ТКП 177-2009 (03150) «Спосабы і правілы перадачы геаграфічных назваў і тэрмінаў Украіны на беларускую мову»
↑ ^а ^б SgKP 1886, s. 480
↑ Олевск // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)

Літаратура

Olewsk // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VII: Netrebka — Perepiat (польск.). — Warszawa, 1886. — S. 480.

[1] Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — С. 474. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6). — карта Жытомірскай вобласці

[ТКП-2] Напісанне ў адпаведнасці з ТКП 177-2009 (03150) «Спосабы і правілы перадачы геаграфічных назваў і тэрмінаў Украіны на беларускую мову»

[sgkp-3] а ^б SgKP 1886, s. 480

[4] Олевск // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)

[1]

[2]

[3]

[4]