Аляксандр Катовіч

Аляксандр Катовіч (каля 1622 — 30 лістапада 1686[1], Вільня) — рэлігійны і дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Са шляхецкага роду Катовічаў, сын Яна Катовіча, брат Яўстаха Катовіча. Лічыўся выдатным аратарам.

Аляксандр Катовіч
польск.: Aleksander Kotowicz
Герб
каралеўскі сакратар[d]
біскуп віленскі
з 9 красавіка 1685
Дыяцэзія Віленскае біскупства
Папярэднік Мікалай Стэфан Пац
Пераемнік Канстанцін Казімір Бжастоўскі
біскуп смаленскі
з 4 чэрвеня 1672
Дыяцэзія Смаленская дыяцэзія
Папярэднік Готард Ян Тызенгаўз
Пераемнік Канстанцін Казімір Бжастоўскі
Адукацыя
Дзейнасць каталіцкі святар, каталіцкі біскуп
Нараджэнне каля 1622
Смерць 30 лістапада 1686(1686-11-30)
Пахаванне
Дынастыя Катовічы
Бацька Ян Катовіч[d]

Біяграфія

правіць

Нарадзіўся ў Адэльску і быў ахрышчаны ў мясцовым касцёле[2].

У 1644 атрымаў у Віленскай езуіцкай акадэміі тытул магістра філасофіі, пасля вывучаў тэалогію і кананічнае права. Пасля прыняцця капланскіх пасвячэнняў у 1652 канонік смаленскі. Ад 1652 студэнт Падуанскага ўніверсітэта. У 1657 стаў віленскім канонікам, у 1661 — схаластыкам, выконваў функцыі афіцыяла (судовага вікарыя) ў біскупскай кансісторыі і аўдытара біскупскай курыі. Сакратар каралеўскі і рэгент вялікай канцылярыі ВКЛ у 16641672.

У 1658 пасол Рэчы Паспалітай да расійскага ваяводы Юрыя Далгарукава. У 1671 сакратар пасольства ў Маскоўскае княства Яна Гнінскага  (руск.). Ува ўзнагароду быў намінаваны 27 лютага[3] 1673 каралём на смаленскага біскупа. У 1679 стаў сябрам Скарбовага Трыбунала Літоўскага.

У 1684 атрымаў каралеўскую намінацыю на віленскую дыяцэзію, але капітула прызналу намінацыю толькі пасля таго, як Катовіч атрымаў папскую падтрымку. 29 верасня 1685 кананічна ўзначаліў дыяцэзію. Правёў сінод. У 1685 заснаваў Віленскі кляштар місіянераў.

  • «Constitutiones et Decreta Synodi Dioecesis Vilnensis» (Вільня, 1681)
  • «Listy pasterskie do kaznodziejów dyjecezyi wileńskiéj» (Вільня, 1685)

Зноскі

  1. Bishop Aleksander Kotowicz — Catholic-Hierarchy (англ.)
  2. slowo.grodnensis.by
  3. Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. V, Patavii 1952, s. 359. (лац.)

Літаратура

правіць